เราเสียเอกรชทางภาษามาตั้งนานแล้วค่ะ เสียอย่างไม่รู้ตัว  ภาษาไทยที่เราพูดอู่ทุกวันนี้ หลายประโยคมันมาจากรากศัพท์ภาษาอังกฤษ เช่น

คุณเข้าสู่บริการฝากข้อความ .................... ยู แอคเสท ทู ลิวฟ เมสเสจ เซอร์วิส  ถ้าไม่อยากจะเสียเอกราช คุณต้องบอก อยากฝากข้อความก็เอาเลย

จะสำรองตั๋วได้อย่างไร   .....................ฮาว ทู รีเสริฟ อะ ทิคเก็ต        สำรอง????? จะมีตั๋วสองใบ  เอาไว้สำรองอีกใบเหรอ????

และอีกมากมายที่ยังคิดไม่ออกค่ะ

ไม่ค่อยได้ log in เท่าไหร่ครับ  ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นครับ

คำถามคือ  ภาษามีหน้าที่อะไรครับ   เพื่อใช้สื่อสารใช่หรือไม่  ถ้าใช้สื่อสารได้นั่นก็คือ สำเร็จเป้าหมายของมันแล้วใช่ไหมครับ

การอนุรักษ์ คืออะไรครับ  ถ้าแปลว่าเก็บไว้ให้เหมือนเดิม ห้ามดัดแปลงแก้ไข  หรือ  พัฒนาปรับปรุงให้มันสามารถทำหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ถ้าภาษามันปรับปรุงเปลี่ยนแปลงไม่ได้  ภาษามันจะตายครับ  คือทำหน้าที่ได้แย่ลงเรื่อยๆ

คำถามสุดท้าย  สุนทรภู่ ที่สมัยนั้นเอากลอนแปดมาเขียน

หรือพญาอินทรีย์แห่งสวนอักษรกับสำนวนเพรียวนมอย่างรงค์  วงษ์สวรรค์   

สองคนนี้ทำให้ภาษาวิบัติ  ไม่อนุรักษ์ภาษาใช่หรือไม่  เพราะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงความนิยมในการใช้ภาษาในสมัยของแต่ละท่านซะเละเทะเลยครับ

ประเด็นอยู่ตรงนี้ครับ คุณ helldiver

คำ ที่ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงแล้วเข้าท่า  คนนิยมใช้  มันก็จะกลายเป็นคำใหม่ให้ใช้ต่อไปเรื่อยๆ

 ส่วนคำที่คุณยกตัวอย่าง  ผมว่าเราอย่าเพิ่งไปตัดสินมันเลยว่าวิวัฒนาการหรือวิบัติ     ถ้าอีกยี่สิบสามสิบปีข้างหน้าคนนิยมใช้แบบนั้นเราก็ต้องยอมรับครับ  เพราะมันกลายเป็นคำมาตรฐาน

แต่ถ้าคนไม่ค่อยนิยมใช้  เดี๋ยวมันก็หายไปเองครับ ไม่ต้องห่วง

(แต่มันจะมีคำประหลาดๆมาแทนอยู่ดี)

ผมว่า  การเลือกใช้คำให้เหมาะสมกับกาละเทศะ  น่าจะเป็นเหตุผลที่ดีกว่าในการปลูกฝังเยาวชนให้รู้จักคุณค่าของภาษาไทย

ขอบคุณครับ

ผมมองว่าเป็นเรื่องปกติครับ ปกติในที่นี้คือ ทำให้ภาษามันวิบัติลงนะ

ถ้าเราดูปัจจัยแวดล้อมก็จะพบว่ามันไม่น่าแปลกใจเท่าไร ที่ภาษาไทยมันจะแย่ลง ส่วนหนึ่งก็เพราะมาจากการบริโภควัฒนธรรมแบบขยะจากตะวันตก

เพราะกระแสวัฒนธรรมขยะเหล่านี้ เราจะพบมันตั้งแต่ตื่นนอนยันนอนหลับเลยล่ะครับ ตื่นมาลุกมาก็ต้องเปิดโทรทัศน์ไม่ก็ต้องฟังวิทยุ แล้วสื่อเหล่านี้มันก็กรอกหูเราอยู่บ่อย ๆ จนทำให้คนไทยรู้สึก "ชิน" กับมันไปเอง มันก็ไม่น่าแปลกใจหรอกครับที่คนไทยในปัจจุบันจะไม่รู้ซึ้งถึงคุณค่าของภาษาไทย จะไปว่าเขาก็ไม่ถูกหมดหรอกครับ คนใหญ่คนโตในประเทศยังไม่ใส่ใจจะดูแลเลย นับประสาอะไรกับคนธรรมดาทั่ว ๆ ไปล่ะครับ

จริง ๆ เรื่อง "การอนุรักษ์ภาษาไทย" ที่กำลังคุยกันอยู่นี้ เป็นอีกสิ่งหนึ่งซึ่งคนไทยส่วนใหญ่ไม่รู้มาก่อนว่า "เป็นหนึ่งในพระบรมราโชวาท" ที่ทรงตรัสไว้ในหลายวาระแล้ว

ถ้าคนไทยเห่อใส่เสื้อสีต่าง ๆ ได้ ก็น่าที่จะลงมืออนุรักษ์ภาษาไทยได้เช่นเดียวกันครับ ยกเว้นแต่เห่อไปตามกระแสเท่านั้นเอง

ลองค้นหาพระบรมราโชวาทเกี่ยวกับการอนุรักษ์ภาษาไทยได้ครับ ในอินเตอร์เน็ทมีเยอะมาก