เอาแบบสร้างสรรค์แบบไม่ฮาเลยนะครับ

 

สิ่งที่ควรทำให้ได้เบื้องต้นเลยคืออาวุธพื้นฐาน เช่น กระสุนทุกประเภทไล่ตั้งแต่กระสุนปลย.ไปจนถึง กระสุนปืนใหญ่ ซึ่งตอนนี้เข้าใจว่าทำได้แล้ว (http://www1.mod.go.th/opsd/wpcweb/Wpc%20Intra/product%20n1.htm)ส่วนปลย.ก็คงไม่ถึงกับวิจัยทำเองเพราะใช้ทุนสูงมาก...อาจร่วมเป็นผู้ผลิต เช่น ชิ้นส่วนหรืออะไหล่บางชิ้นที่รง.เอกชนทำได้ ดีหน่อยคือซื้อสิทธิบัตรมาผลิต หรืออย่างแย่สุดก็เอามาประกอบในบ้านเรา ตัวอย่างที่ดีคือปบค. 105 มม.แบบ L-119....รถบรรทุกหนัก-เบาทั้งหลายทั้งหลาย ควรพิจารณาจากผู้ผลิตในประเทศก่อน เช่น โครงการจัดหา รยบ. ขนาด ๒ ๑/๒ ตัน ก็ใด้รถ Isuzu FST 4x4 จำนวน 1,474 คัน หรือจะเป็น UAV อย่างนี้ เป็นต้น

ส่วนเหล่าทัพที่ชัดเจนที่สุดในการพึ่งพาตนเองคือทร. เรือในขนาดที่เราสามารถต่อในประเทศได้ก็ให้ต่อในประเทศ อย่างแย่ก็ให้เป็นบ.ร่วมทุนไทย-ต่างชาติแต่ต่อในประเทศอย่างเรล.พฤหัสบดี จากอู่ยูนิไทย(ร่วมกับเชลเด้) เรือใหญ่อย่าง LPD นั้นเกินกำลังก็ต้องอาศัยอู่ต่างประเทศกันต่อไป....อาวุธจำพวกเทคโนโลยีสูงๆ ถ้าซื้อหามาจะถูกกว่าพัฒนาเองการซ่อมและบำรุงรักษาสามารถทำได้ในประเทศอยู่แล้ว

ส่วนทอ.แย่หน่อยตรงที่ อาวุธหลักมักมาพร้อมเทคโนโลยี ที่เปลี่ยนแปลงเร็วมาก ในเบื้องต้นผมขอแค่ซ่อมบำรุงระดับโรงงานในประเทศให้ได้ก็พอใจแล้วจะเป็นบ.ไทย, บ.ร่วมทุนฯ หรือบ.ต่างชาติที่ตั้งในประเทศก็สุดแล้วแต่ อย่างน้อยให้ความรู้และเงินค่าซ่อมบางส่วนตกอยู่ในประเทศ ซึ่งปัจจุบันเราน่าจะเข้าใกล้จุดดังกล่าวแล้วครับ

 

ต้องผลิต ปลย.ขนาด 5.56 ให้ได้ภายในประเทศครับ อาจจะซื้อสิทธิบัตรของปืน M16 - TAVOT- AK - HK- CZ- FN  ที่ว่ามาผลิตใช้เองภายในประเทศ ให้ กองทัพบก เรือ อากาศ ตำรวจ อส. ทหารพราน ใช้แบบเดียวกันหมด

สิ่งที่กองทัพควรจะเริ่มต้นพึ่งพาตนเองนั้น ในส่วนความคิดเห็นของผม คือ เริ่มจากการร่วมมือกับมิตรประเทศและเอกชนทำการพัฒนาอาวุธ ซึ่งปัจจุบันก็เห็นเริ่มต้นหลายโครงการแล้ว เช่น โครงการจรวดเพื่อความมั่นคงที่ร่วมกันพัฒนากับจีน รถยนต์บรรทุกขนาดเล็กที่สั่งผลิตในประเทศ หรือที่กองทัพเรือสั่งต่อเรือจาก อู่ต่อเรือ มาร์ซัน หรือ กองทัพอากาศมีโครงการวิจัยพัฒนาเครื่องบิน ทอ.6 ถึงแม้ว่าจะเป็นเทคโนโลยีที่ยังไม่สูงแต่ก็เป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ แต่อยากให้มีการพัฒนาพึ่งพาตนเองให้มากกว่านี้ครับ เช่นเกี่ยวกับอาวุธที่ใช้เทคโนโลยีไม่สูงมากนัก อย่าง ปืนเล็กยาว รถหุ้มเกราะ ปืนใหญ่ ผมเชื่อว่าไทยเรามีศักยภาพพอที่จะสามารถทำได้ ขอให้มีการส่งเสริมสนับสนุน ไม่จำเป็นต้องลงทุนเองทั้งหมดครับ อาจจะส่งเสริมให้บริษัทต่างประเทศที่มีศักยภาพและประสปการณ์และมีตลาดเก่ารองรับลงทุนร่วมกับบริษัทคนไทยหรือหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวกับความมั่นคงดำเนินการ โดยที่อาจจะให้มีการผลิตเพื่อส่งออกด้วย เพราะบริษัทต่างชาติที่มีลูกค้าเก่าย่อมจะหาลูกค้าได้ดีกว่าบริษัทที่เริ่มต้นใหม่ เรียกว่าเราได้ทั้งอาวุธที่ผลิตในประเทศ ประสปการณ์ ฝีมือ และ รายได้จากแรงงานหรือกำไรส่วนหนึ่ง อีกทั้งเงินส่วนหนึ่งก็หมุนเวียนในประเทศ ส่วนบริษัทต่างชาติก็อาจจะได้ผลกำไรที่ได้จากการลงทุนไป เรียกว่า วินๆ กันทั้งคู่ครับ

เราไม่ใ่ช่ประเทศเกิดใหม่ ค้องดูว่ามีอะไรอยู่แล้วบ้าง ถ้ามีต้องเอามาใช้งานให้ได้ เช่นโรงงานที่เคยใช้ผลิต ปลย.๑๑ เมื่อเปิดใช้งานได้ ต้องขยายให้ผลิตปืนสนองความต้องการของหน่วยราชการ และประชาชนได้