ในศพพบหมวกเหล็ก2 ใบสวมใส่1ใบและวางอยู่1ใบ ใบสวมใส่จะพบมีรอยกระสุนปืนเจาะเข้ากลางหมวกทะละ ขมับขวา1รูคาดว่าจะมาจากกระสุนปืนอาก้าของผกค.แม็กกาซีนHK33 ชนิด40 นัด2แม็ค ผุแล้ว1แม็ก ยังคงรูปร่างแต่โดนสนิมกินเสียหาย1ซีกอีก1แม็ก กระสุนปืน HK33 120 นัด รองเท้าคอมแบท ชุดทหาร(ไม่ทราบชื่อ นามสกุล ชั้นยศ เพราะผุพังลบเลือนหายไปหมดแล้วครับ ) เข็มขัดกองทัพบก ซองปืนพก ไฟฉาย กระติกน้ำ ช้อนกินข้าว เป้สนาม บุหรีกรุงทอง2ซองในเป้ แปลงสีฟัน พระเครื่อง+สร้อยสแตนเลส 21 องค์ สันนิฐานว่าจะเป็นคนเหนือเพราะแขวนพระทางภาคเหนือเป็นส่วนใหญ่ ไม่พบปืน มีระเบิดสังหารแบบลูกเกลี้ยงสภาพพร้อมใช้อีก2ลูก ข้าวของทั้งหมดสามารถเข้าไปเยี่ยมชมได้ที่ เรือนล้มเกล้า ชมรมผ่านศึกเขาค้อ บนเขาค้อเพชรบูรณ์ครับเลยวัดเขาค้อไปนิดนึงก่อนถึงรร.พันโท เจริญ ทองนิ่ม นิดนึงครับสามารถเข้าไปเยี่ยมชมกันได้ครับ ฟรีมีที่กางเต้นนอนฟรีครับ หน้าเรือนจะมีพระบรมฉายาลักษณ์ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงชุดกองทัพบกสวมพระมาลาหน่วยรบพิเศษคู่กับพระบรมราชีนีนาถครับ ว่างๆก็เวะไปเที่ยวกันได้ครับ

ต่อเลยแล้วกันครับ

......

หลวงปู่... ไม่ทราบครับวัดไหน รอผู้รู้มาบอกอีกทีครับ เพื่อชาติยอมสละได้แม้ชีวี เพื่อแผ่นดินนี้สงบสุข

.....T-T

สุดท้ายเป็นรูปพ่อหาญครับ พล.อ.หาญ เพไทย ท่านเป็นวีรบุรุษสงครามเวียดนามเคยโดนศัตรูยิงสวนด้วยปืนพกเข้าลำตัวสองนัดตอนถือระเบิดโผเข้าชาร์ตหลุมบังเกอร์ปืนกลของทหารเวียดตามแต่ไม่ตายครับและท่านเคยเป็นผู้นำเหล่าทหารบุกเข้าขึ้นยึดเนินเขาค้อคืนจากผกค.ครับตอนนี้ท่านกำลังป่วยอยู่ครับผม

ป.ล.ทหารอาชีพ ยอมสละได้แม้ชีวี ขอให้ดวงวิญญาณทหารท่านนี้ไปสู่สุขคตินะครับท่านได้เกิดมาทำหน้าที่ของชายไทยสมบูรณ์แล้ว

ขอให้ท่านไปสู่สุขคติภพครับ ท่านได้ทำหน้าที่สมบูรณ์ และแผ่นดินตรง

นั้นก็สุขสงบตามเจตนารมณ์ของท่านแล้วครับ

ปล. ผมไม่ทราบว่าระเบียบการชดเชยแก่ครอบครัวทหารที่สูญหาย กับ

เสียชีวิตระหว่างการรบต่างกันยังไง......หวังว่าครอบครัวของท่านคง

รู้สึกดีขึ้นหลังจากที่ผ่านมา 30 กว่าปี อย่างน้อยก็ได้ฌาปณกิจตามพิธี

ทางศาสนา

ขออณุญาติเจ้าของกระทู้ และ web master ถ้าเห็นว่าไม่สมควรก็ลบนะครับ ผมขอเล่าประสบการณ์ของลุงวี ที่ลุงเล่าเรื่องที่แกไป รับใช้ชาติในสรภูมิเขาค้อมาครับ

สมรภูมินี่ ลุงวีคนนี่อยู่ข้างบ้านผมแกเป็นทหารเกณฑ์ช่วงนั้นพอดี ลุงวีบอกว่า อันตรายมากโดนซุ่มบ่อยครั้งเสียงปืนดังขึ้นก็โดดหมอบหาที่กำบัง และทิศทางของเสียงปืน ลุงแกบอกว่าเป็นคำพูดของลุงนะครับบางคนที่เป็นเป้าหมายหมดสิทธิครับเขาศรีษะ นัดเดียวลงไปนอนคุดคู้ก้นโด่งเลยครับ นึกภาพตามคำที่ลุงพูดเห็นภาพเลยครับ ชาวบ้านก็ไม่กล้าให้ความร่วมมือกับทหาร โดนขมขู่ไว้ ลุงแกบอกว่าแกขึ้น ฮ เหมือนขึ้นรถเมล์เลยครับ แต่แกพูดถึงทหารเวลาขึ้น ฮ ถ้าเห็นฝายตรงข้ามเขาจะทิ้งระเบิดจากขอ ผมก็งงทิ่งระเบิดอย่างไรกัน แกบอกว่า เอา M26 ใส่แก้วกาแฟ ที่ก้นแก้วมีจีบๆนะคับพอนึกออกไหม เอาระเบิด ถอดสลักออกอย่าแล้วเอาใส้ลงไปในแก้วต้องระวังให้ดีอย่าให้ผิดพลาด ใส่ลงไปทั้งกระเดืองนะครับ แล้วปล่อยจาก ฮ ให้มันกระทบพื้นพอแก้วแตกกลไกลละเบิดทำงานระเบิดก็จะระเบิด แก้วกาแฟก็เป็นอาวุธ ในสมรภูมินี้ตอนลุงแกพูดที่แรกผมยังงงแก้วกาแฟมาใส่ระเบิดทำไม  ลุกแกใช้ปืนประจำกายเป็น M 16 ครับ ลุงแกบอกว่าแกเห็นคนตายมาเยอะเขาเล่าไปหัวเราะไปเขาบอกว่า กูตายแน่ไม่ได้กลับหลอกบ้าน เพื่อนตายไปเยอะครับ

ผลก็ถามว่ามีที่โดนยิงมีไม่เข้าไหม ลุงแกบอกว่ามีเขาจะบอกชื่อเสียงมาหมดนะครับว่าใครแต่ผมจำไม่ได้ โดนยิงไม่เข้าเขาแควน เหรียญ 25 ศตวรรษ ลุงบอกอย่างอื่นไม่เหลือครับ ถ้าท่านใดมีก็เก็บรักษาไว้ให้ดีๆนะครับแต่ผมไม่มีน่าเสียดายจัง

สุดท้ายนี้ของให้ดวงวิญญาณของวีระชนทุกดวง ทุกสมรภูมิ ของท่านได้รับรู้ว่าวีระกรรมที่ท่านได้กระทำนั้นเสียสระหาที่เปรียบมิได้และสิงไหนก็ไม่เท่าเทียมด้วยความเคารพ

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่นำภาพมาให้ดี

และขอแสดงความนับถือแก่ดวงวิญญาณผู้ล่วงลับครับ

 ขอบคุณสำหรับภาพดีๆครับ และขอคารวะทุกดวงวิญญาณผู้เสียสละครับ ไทยเป็นไทยมาได้จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะความเสียสละของพวกท่านทุกคนครับ

 เห๋นกระทู้แล้วนึกขึ้นมาได้ว่าเคยได้อ่านบทความเกียวกับสงครามเวียดนามครับ ผมจำเนื้อหาไม่แม่นนะ ประมาณว่าถ้าบุกมายิงแล้วถอยหนี ทหารลาว ถ้าบุกมาแล้วมีระเบิดตามคือมะกัน ถ้าบุกมาแล้ววิ่งเข้าใส่ คือทหารไทย ให้ระวัง รู้สึกว่าจะเป็นใบประกาศของทางเวียดนามเหนือในช่วงสงครามครับ ไม่ทราบว่าจริงเท็จแค่ไหน ส่วตัวบทความผมจำไม่ค่อยได้จริงครับ คร่าวๆว่าประมาณนี้ หากผู้รู้ท่านใดทราบรบกวนบอกหน่อยนะครับหามานานมากแล้วครับ  ขอบคุณล่วงหน้าครับ

วีรชนเหล่านี้ผมติดตามศึกษาประวัติการรบมาพอสมควร ขอให้ดวงวิญญาณของท่านๆทั้งหลายจงไปสู่สุขคติด้วยเถิด ครับ

ขอให้ความเห็นหน่อยละกันครับเรื่องหมวกสองใบน่ะอาจจะไม่ใช่นะที่บอกว่าอาจจะเพราะว่าผมไม่เห็นรายละเอียด แต่ปกติแล้วทหารราบเมื่อก่อนจะใส่หมวกเหล็กโดยมีหมวกรองในเป็นหมวกพลาสติกหรืออะไรทำนองนั้นครับ ที่เห็นก็น่าจะเป็นแบบนั้นแหละครับ  คนที่ไม่รู้อาจจะคิดว่าหมวก2ใบ ^___^  (แต่ถ้าเห็นละเอียดกว่านี้ก็จะบอกได้ล่ะนะ)

ด้วยความยินดีครับ ผมมีภาพดีๆก็ควรจะนำมาเผยแพร่ให้พวกเราได้ดูกันทุกคนเพื่อจะได้ระลึกถึงคุณงามความดีของเหล่าวีรบุรุษของเราในอดีตไม่ใช่จดจำกันแต่ในบทเรียนอย่างเดียวครับ จากคำบอกเล่าเค้าว่านักรบท่านนี้น่าจะเป็นเหล่าทหารรับจ้างจากบริษัททำทางที่ทำหน้าที่คุ้มกันขบวนรถจักรทำทางขึ้นสู่เขาค้อ ก็คือถนนทุกวันนี้นั่นแหละครับ และทุกชื่อ บ้าน ต่างๆ ตำบลต่างๆรอบเขาค้อก็ล้วนแต่มาจากนามสกุลของเหล่าทหารหาญผู้เสียชีวิตเหล่านั้นจึงได้มีการนำเอาชื่อสกุลมาตั้งเป็นชื่อหมู่บ้านตำบลต่างๆเพื่อเป็นเกรียติประวัติให้กับวงศ์ตระกูลผู้ล่วงลับครับ และคำบอกเล่าเค้าว่า ทหารหลักหรือทหารจริงๆที่ไปทำการรบที่เขาค้อเค้าบอกว่าไม่นิยมใส่เครื่องแบบทหารครับเพราะถ้าใส่ก็จะโดนซุ่มโจมตีหรือซุ่มยิงครับ เลยบอก+แกมบังคับให้เหล่านักรบรับจ้างคุ้มกันขบวนรถเหล่านั้นใส่เครื่องแบบทหารทุกอย่างของทหารแทนครับ และมีครั้งหนึ่งที่มีการนำกำลังพลบุกเข้าตีนเขาค้อโดยใช้กำลังทหารหลักแค่2 คน และนักรบรับจ้างเหล่านี้20คน สรุปว่านักรบรับจ้างตายเรียบรอดมาแต่ทหารทั้ง2คนครับ 

 แต่อนิจจาทุกวันนี้เขาค้อเปลี่ยนไปมากกว่าอดีตเยอะทหารบางคนเห็นแล้วก็อดร้องให้ไม่พอใจไม่ได้เพราะเค้าพวกเค้ารบกันแทบเป็นแทบตายที่ซักไร่ยังไม่ได้ ทั้งๆที่เอาชีวิตเข้าแลกเพื่อยึดและรักษาเขาลูกนี้ไว้แต่พวกนายทุนกลับเอาที่ๆเป็นสถานที่ประวัติศาสตร์และเรื่องราวต่างๆในอดีตมาทำเป็นรีสอร์ต บ้านพักตากอากาศ ทำลายทัศนียภาพป่าเขาไปจนหมดเกลี้ยง ทหารรบแทบตายที่ซักไร่ก็ไม่ได้ ตอนนั้นเค้ามีการจัดสรรปันที่ให้กับ รอส. ราษฏรอาสา ที่ช่วยทหารทำการรบกับโจรคอมมิวนีสอ่ะครับ พอปราบ ผกค.ได้เค้าก็จัดสรรที่ดินให้ไว้ทำกินแต่ชาวบ้านก็เอาที่ดินไปขายให้กับนายทุน อนิจจาจริงๆครับ ใครที่มีซิกซ์ เซ็นต์ ลองไปดูได้ครับรับรองว่าถ้าท่านทำอะไรไม่ดีลบหลู่เจ้าที่เจ้าทาง ท่านเจอดี ล้านเปอร์เซ้นต์ครับ ที่นั่นน่ากลัวมากๆครับ ผมนอนไกล้ๆก้บว้ดเขาค้อพัฒนาราม ได้ยินหมาหอนทุกคืนแล้วก็หอนน่ากลัวมากๆเลยครับ พี่ที่เค้าสัมผัสเรื่องพวกนี้ได้เค้าก็เจอครับ มาแบบใส่ชุดทหารบก มายืนอยู่ปลายเตียงนั่งข้างเตียง เจออยู่สองคืนติดๆเลยครับเพียงเพราะปากบอกว่าเกลียดพวกนายทุนสร้างรีสอร์ต แต่คณะต้องไปนอนพักที่รีสอร์ตเลยเจอดีเข้าให้ครับ นี่คือเรื่องจริงนะครับ  

ขอตอบท่าน NaTionalism  ครับ จากคำถาม

ถ้าหากปะทะกับกองกำลังไม่ปรากฏฝ่ายให้พวกทหารพึงระลึกไว้ว่า 1.ถ้าปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วหยุดยิงเป็นระยะๆ และมีปืนใหญ่ยิงสนับสนุนมานั่นคือทหารอเมริกัน 2.ถ้าปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วหมอบหรือคลานต่ำนั่นคือทหารเวียตนามใต้ 3.ถ้าปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วอยู่กับที่ไม่เคลื่อนไหวนั่นคือทหารลาว 4.ถ้าปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วไม่มีปืนใหญ่หรือนกยักษ์(เครื่องบิน)มาสนับสนุน ไม่รู้จักหยุดยิง ไม่รู้จักหมอบ ไม่รู้จักคลาน ไม่รู้จักถอย เอาแต่วิ่งเข้าใส่ บางรายยิงไม่ตาย บางรายยิงไม่เข้า จงระวังไว้นั่นคือ........ทหารไทย

บทความนี้มาจากสมุดบันทึกของนายทหารเวียดนามเหนือที่เสียชีวิตครับซึ่งเนื้อความนั้นอาจไม่ถูกต้องทั้งหมดก็ได้แต่จากที่ผมได้เคยอ่านจากหนังสือบางเล่มและหลายๆเว็บนั้นในส่วนท้ายจะไม่ค่อยเหมือนกัน(จำได้ว่าเว็บนี้ก็เคยมีบทความนี้เหมือนกันแต่อยู่หน้าไหนแล้วไม่อาจทราบได้)แต่ที่ผมเจอมากที่สุดคือ ถ้าปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วไม่มีปืนใหญ่หรือหน่วยสนับสนุนและโผเข้าหาข้าศึกอย่างไม่กลัวความตาย ให้หยุดยิงและถอยหนีห่างออกไป เพราะนั่นคือทหารไทย ทหารผู้ไม่กลัวความตาย

มาถึงนี่แล้วก็ฝากบอทความต่ออีกครับ ว่ากันว่าทหารไทยชุดแรกๆที่ไปช่วยรบในเวียดนามนั้นเป็นเพียงแรกและชุดเดียวที่เมื่อเจอกันกับทหารเวียดนามเหนือแล้วจะไม่มีเสียงปืนเสียงระเบิดเกิดขึ้นในทางตรงกันข้ามจะมีเสียงทักทายปราศัยดั่งประสาเพื่อนบ้านเรือนเคียง เมื่อเรื่องนี้ถึงหูทหารชั้นผู้ใหญ่ของแยงกี้จึงทำให้มีการตั้งค่าหัวทหารเวียดนามเหนือขึ้นโดยแบ่งราคาตามลำดับยศของผู้ตายและด้วยอำนาจของเงินทำให้มิตรภาพที่ดีนั้นหมดไปด้วยเหตุนี้จึงทำให้ประเทศรอบข้างเราไม่เคยไว้ใจเราเลยเพราะเค้าระแวงว่าหากวันนึงเกิดมีมหาอำนาจใช้วิธีสกปรกแบบนี้อีกเหตุการณ์มันก็จะซ้ำรอยอีกเหมือนเดิม

champ thai army  คุณเป็นคนเขาค้อหรือเปล่า ผมอยากทราบรายละเอียดทหารคนหนึ่งที่เสียชีวิตแล้วนำชื่อเค้ามาตั้งเป็นชื่อสะพานหน่อยนะครับว่าเป็นทหาร ม.พัน 3 ที่เพชรบูรณ์หรือเปล่าผมไม่แน่ใจ ผมไปเจอเนื้อหาของเค้าในหนังสือพิมพ์เก่าฉบับหนึงนานมากหลายปีแล้ว อ่านแล้วซึ้งอยากให้คุณลองหาประวัติให้ผมอ่านอีกทีครับ เค้าว่าทหารคนนี้มารบแล้วเก็บตังค์ไปซื้อตู้เย็นให้พ่อที่อีสานประมาณนี้แล้วก็เขียนจดหมายไปบอกพ่อว่าแล้วผมจะกลับไป เขาเสียประมาณปี 26

ผมไปเขาค้อมาครั้งหนึ่งไปสักการระอนุสาวะรีย์ผู้เสียสละ ผมว่าสิ่งที่ท่านเหล่านี้สร้างไว้ยิ่งใหญ่เกินที่เราจะหาคำมาเปรียบได้ พวกเค้าได้พักในที่ที่สงบแล้วและขอให้ดวงวิญญาณของพวกเค้าสู่สุขคติเทอญ

 ขอบคุณสำหรับคำตอบของคุณ Therminator ครับ ผมว่าทหารไทยนี่มีไรให้ได้ประหลาดใจอยู่เรื่อยนะครับ

ดูรุปแล้วทำให้คิดอะไรหลายอย่างครับ คิดถึงครอบครัวๆนึงที่กำลังรอการกลับมาของผู้ชายคนนึง ที่อาจจะเป็นพ่อ พี่ชายน้องชาย สามี หรือลูกของใครสักคน คนที่รอคอยการกลับมาของรอยยิ้มและความรู้สึกเดิมๆ วันที่จะได้เห็น ได้สัมผัส ได้รู้สึกถึงมันอีกครั้ง ตอนนี้ผู้คนต่างเร่งรีบเพื่อจะทำอะไรสักอย่าง แต่จะมีสักกี่คนที่จะรู้ถึงการมีของผู้เสียสละ หรือนึกถึงพวกเค้า ขอบคุณสำหรับความเสียสละของทุกท่านครับ ท่านได้ปกป้องบ้านเมืองนี้ให้อนุชนรุ่นหลังอย่างพวกเรา หลับให้สบายนะครับ พวกเราอนุชนรุ่นหลังทุกคนจะดูแลและรักบ้านเมืองนี้ให้สมกับความเสียสละของท่านครับ