แหล่งพลังงานไฟฟ้าสำหรับเรือดำน้ำนี่คงต้องต้องใชระดับ ๑๐๐๐ กิโลวัตต์ขึ้นไปมั๊งครับ เพราะคิดง่ายๆ กำลังขับเคลื่อนขนาด หนึ่งแรงม้า ก็ใช้ไฟเกือบ หนึ่งกิโลวัตต์แล้วครับ ไหนจะระบบ ไฟแสงสว่าง สื่อสาร ควบคุม และอื่นๆ อีก ซึ่งถ้าคิดรวบๆแล้ว ต่อให้พัฒนา จาก หนึ่ง กิโลวัตต์เป็นเซลเชื้อเพลิง ขนาด พันกิโลวัตต์นี่น่าจะไม่พอใช้นาครับ
แต่ข้อดีของมันก็มี คือมันเบากว่า แบเตอรี่แบบดั้งเดิมมากครับ ตัว เซลเชื้อเพลิงจริงๆแล้วมันเป็นตัวเลือกตรงกลางระหว่าง ไฟฟ้าจาก นิวเคลียส์ กับจาก แบเตอรี่แบบเก่าครับ แต่เทคในโลยี่แบบนี้ในปัจจุบันมันยังใหม่มาก ขนาดออสเตรเลีย จะต่อเรือดำน้ำเองยังต้องซื้อแบบ มาจากเยอรมัน เลย ต่อไปต่อมา แล้วก็ เกิดไฟใหม้เรือดำน้ำ ลำนี้ขึ้นมาขณะกำลังทดลอง เครื่อง กำเนิดไฟฟ้า แบบเซลเชื้อเพลิงนี่แหละ ลูกเรือตายไปหลายคน ต่อมา ออสซี่เอาไปซ่อม จนใช้งานได้ ตามสเปคเยอรมัน แต่ เขาไม่นำเข้าประจำการเอง แต่เอาไปเร่ขายให้ประเทศอื่นๆครับ รวมทั้งไทยเราด้วย นัยว่าเป็นราคามิตรภาพ แต่เราไม่เอาเองครับ เดาว่าคงกลัวผีผรั่งมั๊งครับ เลยไม่เอามา
ไทยเราถ้าจะต่อเรือดำน้ำเองนี่ก็ต้องพัฒนากันหลายๆด้านครับ ไม่ใช่เน้นไปที่ วิศวกรรมต่อเรือ อย่างเดียว แบบเรือดำน้ำเล็กๆบังคับวิทยุ ที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ เพราะพวกระบบขับเคลื่อน ไม่ว่าเครื่องยนต์ดีเซล หรือไฟฟ้า หรือระบบควบคุม พลังงาน หรือเดินเรือให้ปลอดภัยและประหยัดนั้น มัน ก็มีความสำคัญ เท่าๆกัน ยิ่งเรือสมัยใหม่ไม่ว่าจะดำน้ำได้หรือไม่ได้เดี๋ยวนี้เขาใช้คอมพิวเตอร์คอนโทลกันทั้งนั้น ครับ ยังกะเอฟ ๑๖ เลยครับ