ไม่เกี่ยวการเมืองนะครับ

คือ ผมเห็นว่า การที่ประเทศต่าง ๆ จะต้องมี กำลังพล อาวุธ และเทคโนโลยี ทางทหารที่ใกล้เคียงเพื่อนบ้าน

แต่เนื่องจากว่า จำนวนเงินที่จะต้องชื้ออาวุธ กับประเทศผู้ผลิตนั้น แพงมาก และถ้าหากว่า ไทยเรา ลดงบประมาณ ลง ประเทศ มาเล ลาว สิงคโป พม่า น่าจะพิจารณาลด งบประมาณ ด้านทหารลง เพราะภัยคุกครามคงเหลือแต่ประเทศ จีน ซึ้ง ถ้าจะชื้ออาวุธยังไง ก็สู้จีนไม่ได้อยู่แล้ว

แนวคิดที่ผมคิดนี้ พอเป็นไปได้มั้ยครับ

ลดเงินชื้ออาวุธ มาเป็นโบนัสข้าราชการ ทหาร หรือขึ้นเงินเดือนให้อีก เท่าหนึ่ง น่ะจะดีนะครับ

...ท่าจะยากคับ เพราะถ้าเราลดงบประมาณ แค่เพื่อนบ้านใช้งบตามปกติ ก้อเท่ากับเขาเพิ่มอยู่ดีแหล่ะคับ...

...การจะลดงบประมาณจัดซื้ออาวุธของกองทัพลง โดยที่ไม่ก่อให้เกิดผลกระทบทั้งด้านการถ่วงดุลทางทหาร และไม่ทำให้อาวุธขาดมือนั้นมีทางเดียวแหล่ะคับ...

...คือจะต้องพัฒนาตัวเราจากการเป็นผู้ซื้อ ให้เป็นผู้ผลิตอาวุธเอง ซึ่งนอกจากงบประมาณการจัดซื้อจะลดลง ในขณะที่มีอาวุธใหม่พร้อมอะไหล่สำรองเหลือเฟืออย่างไม่ขาดมือแล้ว ก้อยังอาจสามารถส่งอาวุธออกขายเพื่อนำเงินกลับเข้าประเทศได้อีกด้วย...

....ประเทศผู้ผลิตอาวุธไม่น้อย ผมเชื่อว่าเค้าสนใจที่จะขยายฐานการผลิตมายังบ้านเรา เพราะมีศักยภาพพร้อมทั้งด้านการผลิต การขนส่งและการตลาด เพียงแต่ว่ารัฐบาลและกองทัพจะเห็นด้วยหรือเปล่าเท่านั้น....

....ถ้า..การจัดซื้ออาวุธครั้งต่อไป เราสามารถเสนอเงื่อนไขให้ผู้ผลิตอาวุธมาลงทุนในบ้านเราเป็นการตอบแทน และจะต้องถ่ายทอดเทคโนโลยีการสร้างอาวุธให้กับเราด้วย....ผลที่ได้รับต่อเนื่องก้อคือ จะเกิดการพัฒนาด้านวิชาวิศวกรรมของไทยอย่างมาก ทั้งด้านโลหะวิทยา พลังงาน นาโนเทคโนโลยี และด้านวิศวกรรมอากาศยาน ซึ่งจะก่อให้เกิดประโยชน์ต่อประเทศชาติและกองทัพอย่างมหาศาล....

...ในการสงครามจริง ๆ การซื้ออาวุธใหม่ทันสมัยจำนวนหนึ่งไว้ในคลัง เดี๋ยวนี้ไม่มีใครเค้ากลัวกัน แต่ถ้ามีโรงงานผลิตอาวุธเองนี่สิ รับรองไม่มีใครกล้าแหยม....

...ผมเขียนเรื่องนี้มาหลายปี หลายรัฐบาลแล้ว คงจะมีสักรัฐบาลล่ะน่ะ ที่อาจเกิดแนวความคิดเกี่ยวกับการพัฒนากองทัพให้มีประสิทธิภาพ และผลกำไร...

...เมื่อนั้น การจัดซื้อเศษเหล็กชนิดทันสมัย ก้อน่าจะหมดไปจากไทยเสียที...