ก่อนอื่นต้องไปที่รากศัพท์ก่อน  หลังจากเปิด หดิก ของท่าน ส.อาสนจินดามณี เทียบใส่กับ พจนานุกรมฉบับมหาบันดิดทัณฑสถาน  ทราบว่า แดร็ก ในภาษาอังกฤษ  ซึ่งสกดด้วย ตัวอักษร อัลฟาเหบ็ต  ประกอบด้วยพยัญชนะ ดี-อาร์-เอ-จี อ่านวา แดร็ก นั้น มีรากศัพท์เพี้ยนไปจาก ภาษาไทยสมัยพระเจ้าสามฮั๋ม ตรงคำว่า แหดก  ............ แหดก นี้    เป็นคำกริยา หมายถึง อาการ กินจุ กินไม่ บันยะ บันยัง ส่งผลให้มีการสะสมของไขมันของอวัยวะส่วนต่างๆ เกิดการอ้วนฉุและอุ้ยอ้าย ในกรณีที่มีการเคลื่อนที่ ก็จะเกิดแรงต้านมาก โดยเฉพาะแรงต้านซึ่งเป็นแรงปฏิกริยาอันมีค่าผกผันตรงกับ สัมปสิทธิแรงต้านจากอากาศ................

โลว์ แดร็ก .............. จึงหมายถึง กินน้อย รู้จักประมาณในการกิด ส่งผลให้ไม่อ้วนฉุ จึงไม่เกิดแรงต้านทานอากาศมาก........... ซึ่ง ทั้งหมดจะตรงข้ามกับ ไฮแด็รก.......................

ทีนี้ถามว่า ไอ้เจ้า แดร็ก นี้สามารถนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ ในการทอยระเบิดได้มั๊ย.................... ตอบว่า ได้................ ซึ่งโดยปกติ การทอยระเบิดนั้น เครื่องบินจะไม่สามารถบินต่ำได้ (ยกเว้นนาปาล์ม) เนื่องจาก ขณะปลดระเบิด ตัวระเบิดเองยังมีแรงเฉื่อยเกิดเป็นความเร็วสัมพัธ  นั่นคือ ถ้าเราอยู่บนเครื่องบินซึ่งเคลื่     อนที่ขณะปลดระเบิด จะเห็นเหมือนระเบิดที่ปล่อยออ   เคลื่อนที่ขนานไปกับเราด้วยควาเร็วเกือบเท่ากัน  ครั้นเมื่อระเบิดกระแทกกับพื้   จึงเหมือนมีการระเบิดอยู่ที่ใต้ท้อง ซึ่งปกติ ระเบิดเอนกประสงค์ที่ใช้อยู่ จะมีรัศมีทำลายของสะเก็ดอยู่ที่ระยะ สี่ร้อยเมตร .........ซึ่งระยะนั้นถ้าบินต่ำ    เครื่องบิน อาจได้รับอันตรายจากระเบิดของตัวเอง...........................แดร็กช่วยทั่นได้   ไฮแดร็ก จะทำให้ระเบิดตามเราไม่ทัน  คือปล่อยปั๊บ เราหนีปุ๊บ สบายหายห่วงปั๊บเลย....................ดังนี้ เราจึงปลดระเบิดได้ในระยะต่ำๆ ส่งผลให้เกิดความแม่น.............. แม่น อ่ะ แม่น..........................ระเบิดที่ใช้อยู่ก็เช่น เจ้า ตางู (สเน็ค อาย) คือปลดปุ๊บ จะมี เงี่ยงกางออกปั๊บ เกิดเป็น แดร็ก ปุ๊บ   เราก็หนีไปเลยปั๊บ.........................

หมายความว่า โดยพื้นฐานแล้ว

โลว์ แดรก แดก น้อย ตัวระเบิดก็จะผอมๆ เพรียวๆ จำพวก Mk สุกี้ เอ้ย!! ซีรี่ย์ ของมะกัน

ไฮ แดรก แดก มาก ตัวระเบิดก็จะอ้วนๆ ฉุๆ เช่นระเบิดตระกูล FAB ของเฮียหมี

แต่โลว์แดรกก็สามารถดัดแปลงเพื่อเพิ่มแรงต้านอากาศได้ เช่น ใส่ปีก ใส่พวงหาก

แม่นบ่

แมนยู...แต บ่ เบิ๊ด...........

เอ็มเค ของมะกัน ผอมเพรียว ยกตัวอย่าง เอ็มเค-๘๒ เป็น โลว์แดร็ก  ถืกแล่ว.................... ครั้น เอามาติดหางหน่วง กลายเป้น ไฮแดร็ก ชื่อ สเนคอาย

บาดตาหนี่....

ระเบิดตระกูล เอฟเอบี ของหมี จริงๆเป็น โลว์แดร็ก  ติดแต่ว่า เธออาจจะสวาปามมากไปหน่อยเลยฉุๆ....................... คือแดร็กที่มี มันมากพอที่จะเป็นอุปสรรคสำหรับเครื่องบินที่จะทำความเร็วขั้นซุเปอร์โซหนิค.................. แต่เวลาเอามาทอยต่ำๆ ยังไงค่าแดร็กก็ยังไม่พอที่จะหน่วงความเร็วให้เอาตัวรอดได้.................... สรุปว่า ถึงจะกิน(แหดก)มาก แต่เธอก็แค่อวบๆ เรียกว่าเต็มไม้เต็มมือพอกอดอุ่น  ไม่บานเบอะ บึ้บบั้บ แบบไฮแดร็ก......เด้อ................

อ่า พอดี ไปเปิดวิกิ เจอระเบิด เอฟเอบี บางชนิดของหมี บอกว่าเป็น ไฮแดร็ก.............. ระเบิดหางหน่วง(เหมือนระเบิดปรมณู) มีตุ่มเงี่ยง บางอันหัวบาน "ถลอก" เหมือนหัวอะไรก็ไม่รู้ เหล่านั้นคือไฮแดรกครับ....................... แต่ว่า ต้องสอดคล้องกับข้อเท็จจริงดังนี้

๑.ระเบิดเหล่านั้นมีเงี่ยงปมหัวถลอกบานมาก แรงต้านจะมีมาก ซึ่งจะไม่เกิดผลดี ถ้าติดตั้งอยู่นอกลำตัว.

๒.จุดประสงค์ของแดรกยังเหมือนเดิม คือหน่วงความเร็วให้ตัวเองหนีออกมาได้ทัน

๓.ระเบิดพวกนี้จะมีน้ำหนักมาก และหวบานถลอกก็ไม่สามารถหุบได้...............

สรุปคือ ระเบิดพวกนี้ เป็นระเบิดที่ติดไปกับเครื่องบินทิ้งระเบิดยุทธศาสตร์(จิดในลำตัว)  ลักณะจะมีหางหน่วง เหมือนระเบิดปรมณู หนูน้อย (หมวกแดง) กะ เด็กอ้วน  นั่นแหล่ะ .................อันนั้นก็ไฮแดร็ก จ้า........

5555+  คุณกบ "เว้าได้นัวมาก"