คนนี้ผมขอยกนิ้วให้ นิยายสามก๊ก อาจจะมีจริง นามแม่ทัพชื่อว่า ลกซูน (Lu Xun) นามนี้สำคัญอย่างไร เปนแม่ทัพลูกหม้อของจิวยี่ ในทัพง่อก๊ก

ซึ่งสามารถปราบ เหล่า กวนอู ได้ชงัดนักครับ แต่คนไม่ค่อยพูดถึง เพราะคนละวัยกับเหล่า แม่ทัพแก่ทั้งหลายครับ

ชอบ แม่ทัพมาเฉียวผู้ถูกลืมครับ ไม่ได้ล้างแค้นโจโฉซะที เล่าปี่ไม่ค่อยเรียกตัว

Scipio Africanus – ชอบที่วางแผนเก่ง สมถะ ไม่ทะเยอทะยาน ทำเฉพาะหน้าที่ของตนเอง ไม่ยุ่งการเมือง (แต่ตอนหลังก็โดนพิษการเมือง เล่นงานจนได้) นำทัพโรมันรบชนะขุนพลฮันนิบาล  หาอ่านชีวประวัติได้จาก ต่วยตูนพิเศษ ๒-๓ ฉบับล่าสุด ( หากใครมีแหล่งอื่นนอกจากนี้ กรุณาบอกด้วย จักเป็นพระคุณยิ่ง)

พระยาพิชัยดาบหัก – วีรบุรุษในดวงใจ    ชีวประวัติเป็นที่ทราบโดยทั่วไป

ออกพระชัยบุรี  ออกพระศรีถอมอรัตน์   ออกพระราชมนู  สามทหารเอกพระนเรศวร รบเก่ง ทำหน้าที่ตั้งกะหัวหมู่ยันแม่ทัพ(สมัยนั้นถูกยึดครอง นักรบมีน้อย)บางแหล่งว่า ออกพระราชมนูนั้นได้รับสมญาว่า พระกาฬแห่งอโยธยาเลยทีเดียว

ถ้านับพงศวดารด้วยล่ะก็  นี่เลย สมิงพระราม  เคยได้ยินวลี “สัจจะ สมิงพระราม”หรือเปล่าครับ

ROMMEL  ครับ  จิ้งจอกทะเลทรายแห่งแอฟริกาเหนือ แต่ต้องตายเพราะ ผู้นำ สั่งให้อนิสันนิบาตรกรรม เพราะเกี่ยวกับการลอบวางแผนในการสังหารฮิตเลอร์ ถ้า Rommel ยังไม่ตายนะครับ ส่งครามโลกคงจบยาก และมะกันและชาติพันธมิตรคงรุกขึ้นหัวหาดนอรมังดีไม่ง่ายๆแบบนั้น และยึดฝรั่งเศสคืนจากเยอรมันอย่างรวดเร็วขนาดนั้นได้

เจงกิสข่าน นำทัพมองโกลบุกยุโรปเกือบยึดได้อยู่แล้วแต่มาตายซะก่อน

พลเอกวัฒนชัย ฉายเหมือนวงศ์

เป็นคนที่ทำให้ชายแดนด้านตะวันตก ไม่มีปัญหาเหมือนชายแดนด้านตะวันออก

ไปสัมนา เรื่องวิชาการบริหารบุคคล วิทยากร ได้เล่าว่า ขุนหลวงหาวัด เป็นพี่น้อง กับพระเจ้าเอกทัศ สมัยอยุธยาตอนปลาย ก็ช่วงเสียกรุงศรีอยุธยา

วิทยากร เล่าว่า ขุนหลวงหาวัดนี่ ระดับฝีมือ มีความสามารถในเชิงปกครองที่เก่งกาจสามารถ หาตัวจับยาก แต่ด้วยความเกรงใจ ผู้พี่หรือน้อง 

ก็ยกให้พระเจ้าเอกทัศเป็น กษัตริย์ อยุธยา ก่อน สลับเข้าออกอยู่สองครา จนได้บวชสมใจ เพราะไม่อยากยุ่งเรื่องทางโลก 

คือบวชแล้ว ครองราช  แล้วก็บวชอีก พอเกิดเรื่องเดือดร้อนก็มาช่วยปกครอง อีก ...ซึ่ง มาดูๆๆ ปลายสมัยอยุธยาก่อนกรุงแตก ก็มีคนมีฝีมือแต่ไม่ค่อยจะมาใช้งาน

หรือมีบทบาทเท่าไรน่ะครับ

       อีกท่านไม่ต้องแม่ทัพละ สมัียพระนารายณ์มหาราช ซึ่งประวัติศา่สตร์มีบันทึก แต่ไม่ค่อยกล่าวถึง เอามาทำหนังสารคดี  เก่งในเรื่องการปกครอง ก็ พระเพทราชา เปรียบเสมือน อุปราช ให้ครองตัวเมืองอยุธยา ในประวัติศาสตร์กล่าว ว่า เหล่าขุนนางจะเคารพ ยำเกรงต่อบารมีของท่านมาก ก่อนจะขึ้นมาเปนกษัตริย์ในสมัยต่อมา และยังมีอีกสองท่าน ยุคเดียวกัน เจ้่าพระยาโกษาธิบดี (เหล็ก) เปนแม่ทัพตีหัวเมืองทางเหนือ และ ออกยาวิสูตรสุนทร(ปาน) เปนราชทูตไปเจรจากับฝรั่งเศส        และก็ที่พึ่งทำหนังไปเปนนักปกครองที่ไต่เต้า มาจากคนไม่มีจะกิน ยามาดะ จนได้ครองเมืองนครศรีธรรมราช .... หาอ่านข้อมูลได้ใน การ์ตูนความรู้ชุดมหาราชไทย อ่านง่ายดีครับ เล่มไม่กี่บาทแต่ครบทั้งเนื้อหา 

บิ๊กจิ๋วครับ สงครามจีนสั่งสอนเวียดนาม สงครามเอาชนะคอมมิวนิสต์ในไทย สมรภูมิช่องบก สมรภูมิร่มเกล้า 

พอดีผมเกิดไมทันช่วง บิ๊กจิ๋ว ท่านเป็นทหาร ใครมีประวัติ์ช่วยโพสส์ทีนะครับ ขอขอบพระคุณอย่างสูง 

พลเอกวัฒนชัย ฉายเหมือนวงศ์..

อีกหนึ่งเสียงครับ...กับการแก้ปัญหายาเสพติด เชิงรุก

โมเช่ ดายัน

นายพลตาเดียวของอิสาเอล

ของผม แม่ทัพ หานซิ่น

ท่านอยู่ในยุคจิ๋นซีเรืองอำนาจเมื่อ 2000 ปีก่อน เริ่มจากเป็นทหารที่ไม่มีใครสนใจทั้งกองทัพของเซี่ยงหวี่ และกองทัพของหลิวปัง จนแทบหนีทหารไปหลายครั้ง จนได้ออกศึกจริงๆในตอนหลังๆ

การทำศึกในฐานะแม่ทัพ นำทัพครั้งใด แม้ทหารเพิ่งมาทำศึก ขาดแคลนอาวุธ ก็ไม่เคยได้ชื่อว่าแพ้ใครเลยทุกครั้ง ตลอดจนถึงบั้นปลาย จนมีคำเรียกท่านว่า "ทำการศึกดุจหนึ่งเทพยดา"  เพียงมีทหารในมือ ก็ทำศึกชนะ  ด้วยกลยุทธนอกตำรา เป็นที่งุนงงของแม่ทัพข้าศึกทุกครั้ง  ยุทธพิชัยสงครามเอามาใช้กับท่านไม่ได้เลย ท่านกลับหัวกลับหางได้ตลอด

บั่นปลาย พ่ายแพ้ต่อเกมการเมือง โดนสำเร็จโทษโดยฮองเฮาของปฐมราชวงศ์ฮั่นนามลิเฮา

พันเอก พระยาศรีสิทธิสงคราม

ตาของ พลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์

ที่ชอบก็มี ซากาโมโตะ เรียวมะ (เเต่ไม่ใช่เเม่ทัพครับ) กับ ROMMEL

งั้นผมขอท่านหญิง"คาโยะ"นะครับผม  ซาคาโมโต้ เรียวม่า นี่การ์ตูนในดวงใจเลย มีทุกเล่ม ยกเว้นเล่มสุดท้าย

ท่านมีตัวตนจริง เเละวีรบุรุษของญี่ปุ่นเลยทีเดียว

ผมชอบ พลเอก พัลลภ ปิ่นมณี ชื่อเดิม อำนาจ ปิ่นมณี  ผมว่าท่านเข็มแข็ง ดุดัน รักลูกน้อง อีกท่าน พ.อ.ประจักษ์ สว่างจิตร ผู้การประจักษ์วีระบุรุษแห่งตาพระยา หากไม่ได้ท่านในวันนั้นเราคงเสียโนนหมากมุ่นไปแล้ว ( ผมไม่ได้ใฝ่ จปร 7 หรือกลุ่มยังเติร์กนะครับแต่ชอบท่านทั้งสองคนมาก )

มีเยอะครับที่อยู่ในดวงใจ  แต่ตอนนี้ผมก็ยกให้ บิ๊กจิ๋ว ครับ ถ้าไม่ลั่นกระสุนนัดแรก

ปานนี้ชื่อผม คงมี เหงียน นําหน้าแล้วครับ

โอดะ โนะบุนางะ กับนายพล แพทตัน

ผมชอบ ซากาโมโต้ เหมือนกัน ครับ แต่ถือเป็น รัฐบุรุษ มากกว่า เพราะ จริงแล้วตัวท่านเองไม่ชอบการรบสักเท่าไหร่ ในประวัติศาสตร์ท่านชักดาบน้อยมากรวมถึงปืนที่มีก็แทบเอาไว้ขู่ซะส่วนใหญ่ เพราะท่านใช้วิธึประนีประนอมและวาทศิลปซะส่วนใหญ่ ส่วนที่ผม ชอบจริงๆ คือ

ท่าน เหมาเจ๋อตุง ซึ่งกลยุทธ์ ของท่านได้แพร่หลายไปทั่วโลกในการรบแบบกองโจร เช่น เอ็งมาข้ามุด เอ็งหยุดข้าแหย่ เอ็งแย่ข้าตี เอ็งหนีข้าตาม รวม ถึง ร่วมกันเดิน แยกกันตี เป็นต้น มีหนังสือเล่มหนึ่ง ที่ผมอยากแนะนำ คือ ดาวแดงเหนือแผ่นดินจีน โดยนักหนักสือพิมพ์ชาวอเมริกัน ชื่อ เอ็ดการ์ด สโนว์ ได้เข้าไปอยู่และเขียนเรื่องการดำเนินชีวิตในกองทัพแดง ทำให้เราเห็นว่ากว่าจะกลายเป็น ประเทศจีนปัจจุบันนี้ นั้นเป็นอย่างไร

จอจี้ ซูคอฟ ผู้พิฆาตนาซี และ สั้งสอนพวกยุ่นครับผม

สำหรับผม ผมขอยกย่องสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เนื่องจากท่านเป็นนักการทหาร นักเศรษฐศาสตร์ และนักการปกครองที่ดี ในขณะที่ประเทศตกอยู่ในภาวะวิกฤตสุด ๆ คือไม่เเหลืออะไรเลยหลังจากเสียกรงให้พม่า มีแต่กำลังใจ กาย และสมอง เท่านั้น อีกทั้งคนในยุคสมัยนั้นก็ทำเพื่อประเทศชาติไทยอย่างแท้จริง และหากมีอีกคนก็คือ กรมพระราชวังบวรมหาสีรสีหนาถ ในสงครามเก้าทัพ ถือว่าเป็นวีรบุรุษในดวงใจมาก ๆ ครับ หากไม่มีสองท่านนี้ สงสัยเราอาจต้องเป็นคนพม่าครับ