สงครามอินโดจีน เกิดขึ้นจากการที่รัฐบาลไทยในสมัยนั้นได้เกิดปัญหาการปักปันเขตแดนระหว่างไทยกับเขตอินโดจีน (ลาว – กัมพูชา) ซึ่งเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส โดยก่อนหน้านั้น ฝรั่งเศสได้ยึดดินแดนบางส่วนของไทยไปแล้วถึง 5 ครั้ง ประชาชนจำนวนมากเกิดความเคียดแค้นชิงชังฝรั่งเศส จนพาออกมาเดินขบวนสนับสนุนรัฐบาลไทยในการเรียกร้องขอดินแดนคืนจากฝรั่งเศส

วันที่ 25 พฤศจิกายน 2483 รัฐบาลจึงมีคำสั่งเตรียมพร้อมสำหรับสงครามอินโดจีน และได้ส่งกองกำลังทั้งทางบก ทางเรือ และทางอากาศ รุกคืบหน้าเพื่อยึดดินแดนที่เรียกร้องคืนมาให้จงได้



ศึกจ้าวเวหาในสงครามอินโดจีน ไทย-ฝรั่งเศส 

กองทัพอากาศไทย ถือได้ว่าเป็น หนึ่งในกองทัพอากาศที่เก่าแก่ที่สุดในโลกในยุคที่รุ่งเรืองสูงสุดก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 กองทัพอากาศไทย คือ กองทัพอากาศที่มีอานุภาพมากเป็นอันดับ 2 ของเอเชียรองจากญี่ปุ่นกองทัพอากาศไทยมีบทบาทอย่างสูงในกรณีพิพาทอินโดจีน ระหว่างไทยกับฝรั่งเศส 

ยุทธเวหาระหว่างเสืออากาศไทยกับกองบินรบของฝรั่งเศสในศึกอินโดจีน นับว่าเป็นการรบที่ห้าวหาญ ดุเดือด น่าตื่นเต้นเป็นอย่างมากในห้วงเวลานั้น

กองทัพอากาศของไทยตอนนั้น มีเครื่องบินที่พร้อมกระโจนเข้าสู่สงครามอินโดจีน เช่น เครื่องบินขับไล่เคอร์ติส ฮอว์ก - 2 เครื่องบินขับไล่เคอร์ติส ฮอว์ก - 3 เครื่องบินโจมตีวอจ์ต คอร์แซร์ เครื่องบินทิ้งระเบิด มาร์ติน 139 ดับบลิวเอสเอ็ม 



และยังมีเครื่องบินขับไล่สมรรถนะสูงที่สั่งซื้อจากสหรัฐอเมริกา คือ เครื่องบินขับไล่เคอร์ติส ฮอว์ก 75 เอ็น จำนวน 16 เครื่อง แต่ในขณะที่กำลังขนส่งมาทางเรือถึงกรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ ในวันที่ 5 พฤศจิกายน 2483 รัฐบาลสหรัฐได้สั่งกักเครื่องบินทั้งหมดที่จะนำมาให้กองทัพอากาศไทยไว้ที่นั่นโดยที่ไม่แจ้งเหตุผลให้ทราบ

เมื่อสหรัฐฯ เกลอเก่าของไทยไม่ยอมส่งเครื่องบินมาให้ดื้อๆ เสียอย่างนี้ ไทยจึงหันหน้าไปพึ่งญี่ปุ่นผู้ซึ่งทำตัวเป็นมหามิตรรายใหม่ทันที ญี่ปุ่นยื่นมือเข้าช่วยเหลือด้วยการส่ง เครื่องบินขับไล่ ตาชิกาว่า มาให้ 10 เครื่อง ไทยจึงได้ซื้อ เครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิด มิตซูบิชิ กิ - 30 (นาโกย่า) จำนวน 2 ฝูง ด้วย (สหรัฐฯยอมปล่อยเครื่องบิน ฮอว์ก – 75 ที่กักเอาไว้ที่ฟิลิปปินส์มาให้ไทยในช่วงท้ายๆ ของสงครามอินโดจีน)

ยุทธเวหาระหว่างเสืออากาศไทย – ฝรั่งเศสกำลังจะระเบิดขึ้นแล้ว !!

ก่อนเปิดฉาก : 

วันที่ 23 ตุลาคม 2483 ก่อนที่รัฐบาลไทยจะประกาศสงครามกับฝรั่งเศสอย่างเป็นทางการ เครื่องบินทิ้งระเบิด ฟามัง ของฝรั่งเศส จำนวน 2 เครื่อง บินล้ำเข้ามาเหนือน่านฟ้า อำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย ไทยเราจึงส่งเครื่องบินขับไล่ 3 เครื่องขึ้นไปสกัดกั้น จนมีทีท่าว่าจะปะทะกันอยู่แล้ว แต่อยู่ดีๆ เครื่องฟามัง ชิ่งหนีกลับไปทางเวียงจันทน์เสียก่อน หลังจากนั้น ฝรั่งเศสก็ได้ปฏิบัติการบินยุแหย่ไทยเราตลอดมา



เปิดฉาก ปะทะ “โมราน ซอนเยร์” :

วันที่ 28 พฤศจิกายน 2483 เวลา 08.00 น. เครื่องบินไทย 2 เครื่อง ขึ้นบินสกัดกั้นเครื่องบินของฝรั่งเศส 4 เครื่อง เหนือน่านฟ้าจังหวัดอุดรธานี ปะทะกันได้ครู่หนึ่งฝรั่งเศสก็ถอนตัวกลับไป

แต่ในวันเดียวกันนั้นเอง เครื่องบินแบบโมราน ซอนเยร์ ของฝรั่งเศส จำนวน 5 เครื่อง บินเข้ามาทิ้งระเบิดที่นครพนม ฝ่ายไทยเราก็ได้ส่งเครื่องบินจำนวน 3 เครื่อง ขึ้นบินสกัดกั้น เมื่อเครื่องบินของทั้ง 2 ฝ่ายเข้าปะทะกัน เครื่องของ ร.ท.ศานิต นวลมณี เกิดหลุดเดี่ยวออกมาจากฝูง โมรานอีก 3 เครื่องจึงบินเข้ามารุมกินโต๊ะทันทีเป็นศึก 3 ต่อ 1 แต่เสืออากาศไทยของเราควบคุมสติไว้มั่น พยายามขับหนีและล่อหลอกจนยิงถูกเจ้าโมรานควันโขมง เมื่อเห็นดังนั้น ร.ต.ทองใบ พันธุ์สบาย จึงรุดเข้าช่วย จนชุลมุนกันอยู่พักใหญ่ เครื่องของฝรั่งเศสต้องบินหนีไป รวมเวลารบกันทั้งสิ้น 17 นาที ผลคือ เครื่องบินแบบโมรานของฝรั่งเศสถูกยิงตก 1 เครื่อง ส่วนเครื่องบินฝ่ายไทยไม่ได้รับความเสียหาย นับเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของกองทัพอากาศไทย 

ถล่มท่าแขก :

วันที่ 29 พฤศจิกายน 2483 มีเครื่องบินข้าศึกเข้ามาบินตรวจการณ์เหนือเมืองนครพนม ไทยเราจึงส่งเครื่องบินฮอว์ก – 3 ขึ้นขับไล่จนข้าศึกต้องบินหนีออกไป 

วันที่ 30 พฤศจิกายน 2483 ข้าศึกเข้ามาบินตรวจการณ์เหนือ บ้านศรีเชียงใหม่ และอำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย อีก ไทยจึงส่งเครื่องบินคอร์แซไปทิ้งระเบิดทำลายหน่วยที่ตั้งทางทหารของฝรั่งเศสที่เมืองท่าแขก ทำให้หน่วยทหารแห่งนั้นโดนถล่มยับเยินไม่มีชิ้นดี 

ฝรั่งเศส พยายามยกพลขึ้นบก : 

วันที่ 1 ธันวาคม 2483 เกิดการปะทะกันกลางอากาศเหนือน่านฟ้านครพนม ระหว่างเครื่องบินของไทย 1 เครื่องกับเครื่องบินข้าศึก 2 เครื่อง โดยมี ร.อ.ไชย สุนทรสิงห์เป็นนักบิน ปะทะกันอยู่ราว 10 นาที เครื่องบินข้าศึกจึงถอยหนีไป และไม่ปรากฏความเสียหายทั้งสองฝ่าย

วันเดียวกันนั้นเองทางด้านชายทะเลฝั่งตะวันออก ในเวลา 08.30 น. นาวิกโยธินฝรั่งเศสยกพลมาทางเรือพยายามจะขึ้นบกที่ฝั่งทะเลจังหวัดตราด เมื่อไทยเราทราบ กองบินจังหวัดจันทบุรีจึงส่งเครื่องบินขับไล่โดยมี น.ต. หลวงล่าฟ้าเริงรณ (กิ่ง ผลานุสนธิ) เป็นผู้บังคับฝูง เข้าถล่มกองเรือนาวิกโยธินฝรั่งเศส ทำให้ข้าศึกไม่สามารถยกพลขึ้นบกได้และถอยกลับไปทางเกาะกง  



บอมบ์เวียงจันทน์ :

วันที่ 8 ธันวาคม 2483 ไทยส่งเครื่องบินทิ้งระเบิด คอร์แซร์ โดยมี ร.ท.ศานิต นวลมณี กับ ร.ต.เฉลิม ดำสัมฤทธิ์ ขึ้นบินจากฐานบินอุดรธานีไปโจมตีที่ตั้งทางทหารของฝรั่งเศสที่เวียงจันทน์ ผลปรากฏว่า ฐานที่มั่นข้าศึกเสียหายยับเยิน แต่คอร์แซร์ของเราก็ถูกปืนต่อสู้อากาศยานยิงอย่างหนักหน่วง แต่ก็ยังสามารถประคองเครื่องกลับมาถึงฐานบินอย่างได้สำเร็จและปลอดภัยทั้งหมด

วันที่ 9 ธันวาคม 2483 ฝรั่งเศสตอบโต้ด้วยการเข้ามาทิ้งระเบิดที่ อุดรธานี เครื่องบินขับไล่ของไทยขึ้นสกัดกั้น แต่คราวนี้ เครื่องของ ร.ท.บุญ สุขสบาย ถูกยิงตกและได้เสียชีวิต ในระหว่างนี้มีการรบกันกลางอากาศในรูปแบบตัวต่อตัวระหว่างเครื่องบินขับไล่ของ ร.อ.ทองใบ พันธุ์สบาย กับ เครื่องของฝรั่งเศส ผลปรากฏว่า ข้าศึกถูกยิงตกลงสู่พื้นดิน



วันที่ 10 ธันวาคม 2483 ไทยส่งเครื่องบินคอร์แซร์ไปทิ้งบอมบ์ที่เวียงจันทน์อีกครั้ง โดย 2 คู่หูเสืออากาศอย่าง ร.ท.ศานิต นวลมณี นักบิน และ จ.อ.เฉลิม ดำสัมฤทธิ์ พลปืนหลัง แต่คราวนี้เครื่องของเราได้ถูกปืนต่อสู้อากาศยานของฝรั่งเศสยิงโดนเข้าที่ถังน้ำมัน จนไฟลุกไหม้ ร.ท.ศานิต ถูกกระสุนเข้าที่เข่าและถูกไฟลวก แต่ก็ยังพยายามประคองเครื่องคอร์แซร์คู่ชีพเข้ามายังฝั่งไทยและกระโดดร่มลงมา ร.ท.ศานิต บาดเจ็บสาหัสและได้เสียชีวิตในเาลาต่อมา ส่วน จ.อ.เฉลิม ตกลงพร้อมกับเครื่องเสียชีวิต



วีรกรรมของ ร.อ.จอน สุกเสริม : 

วันที่ 12 ธันวาคม 2483 เวลา 02.00 น. เสียงหวอเตือนภัยก็ดังขึ้นไปทั่วทั้งเมือง เครื่องบินของข้าศึกจำนวนหนึ่งบินจู่โจมทิ้งระเบิดกลางเมืองนครพนม ในขณะที่ ป.ต.อ.ของไทยยิงกราดขึ้นไปบนฟ้าในคืนนั้น ร.อ.จอน สุกเสริม จึงรีบขึ้นประจำเครื่องฮอว์ก – 2 บินขึ้นสกัดแต่เพียงลำพัง และได้เข้าปะทะกับข้าศึกไม่ทราบจำนวน ทราบแต่เพียงว่ามีมากกว่าเครื่องบินของเรา ผลก็คือ เครื่องบินของ ร.อ.จอน ถูกยิงตก และท่านก็ได้เสียชีวิตอย่างไว้ลายชายชาติทหาร

ขยี้ฟามัง ตายยกฝูง :

วันที่ 8 มกราคม 2484 เครื่องบินข้าศึกเข้ามาทิ้งระเบิดในเขตอำเภอขุขันธ์และอำเภอเมืองศรีสะเกษ ไทยจึงตอบโต้ฝรั่งเศสอย่างทันควันด้วยการส่งเครื่องบินทิ้งระเบิดเข้าไปถล่มเมืองพระตะบองและเสียมราฐ ทำให้ฐานทัพของฝรั่งเศสพังยับไม่มีชิ้นดี

วันที่ 10 มกราคม 2484 ฝรั่งเศสเข้ามาทิ้งระเบิดในตัวเมืองอุบลราชธานีได้ 10 ลูก เครื่องบินขับไล่ของไทยจึงขึ้นสกัดกั้น สามารถไล่ต้อนให้ข้าศึกบินหนีกลับไปได้



ในวันเดียวกันนี้เอง เราได้รับรายงานว่า ฝูงบินทิ้งระเบิด ฟามัง จอดอยู่ที่ฐานบินเมืองเสียมราฐ ไม่ไกลจากเขตแดนของไทยมากนัก เราจึงยกไปโจมตีฐานบินฝรั่งเศสที่เมืองเสียมราฐในวันนั้นเอง โดยใช้เครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิด มิตซูบิชิ กิ - 30 นาโกย่า ได้ น.ท. หม่อมเจ้ารังษิยากร อาภากร ทรงทำหน้าที่เป็นหัวหน้าหมู่ มีลูกหมู่อีก 2 เครื่อง คือ ร.อ.ประสงค์ สุชีวะ (นักบิน) และ ร.อ.มานพ สุริยะ (พลปืนหลัง) จับคู่กับ ร.ท.บุญเยี่ยม ปั้นสุขสวัสดิ์ รวมเป็น 3 เครื่อง  



เมื่อถึงเป้าหมาย นาโกย่า ของเสืออากาศไทยทั้ง 3 เครื่อง ทำการทิ้งระเบิดทันที แบบปลดครั้งเดียวหมดทั้งตับ ส่งผลให้เครื่องฟามังที่จอดเรียงรายอยู่บนฐานโดนทำลายหมดยกฝูง แต่ระหว่างที่กำลังทิ้งระเบิดใส่ฐานอยู่นั้น ได้มีเครื่องบินขับไล่ โมราน ซอนเยร์ จำนวน 4 เครื่อง ขึ้นสกัดกั้น จนเกิดการปะทะกันกลางอากาศอยู่เป็นเวลานาน ทำให้เครื่องหมายเลข 3 ของ ร.อ.มานพ กับ ร.ท.บุญเยี่ยม เกิดโชคร้ายหลุดออกจากหมู่ จึงถูกโมรานทั้ง 4 เครื่องรุมยิงจนตก เสียชีวิตทั้งคู่ ส่วนอีก 2 เครื่อง บินกลับฐานได้อย่างปลอดภัย 



บอมบ์สตรึงเตรง ครองความเป็นเจ้าเวหา :

วันที่ 12 มกราคม 2484 เครื่องบินข้าศึกได้บินเข้ามาทิ้งระเบิดที่ธาตุพนม 

วันที่ 16 มกราคม 2484 เครื่องฟามัง ก็เข้ามาโจมตีอรัญประเทศในยามดึก

วันที่ 17 มกราคม 2484 ไทยจึงเปิดแผนการโจมตีทางอากาศครั้งใหญ่เพื่อครองความเป็นเจ้าเวหา โดยมี น.ท.ขุนรณนภากาศ ผู้บังคับฝูงบินพิบูลสงคราม นำเครื่อง นาโกย่า ที่มีอยู่ทั้งหมด บินไปถล่มฐานทัพฝรั่งเศสที่เมืองสตรึงเตรง ทำให้ฐานของฝรั่งเศสต้องถึงคราวพินาศ เมื่อถล่มจนไม่มีระเบิดเหลือแล้ว เสืออากาศทั้งหมดจึงบินกลับฐานโดยปลอดภัยทุกเครื่อง

วันที่ 21 มกราคม 2484 ฝูงบินกลุ่มเดิมได้ขึ้นไปโจมตีเมืองสตรึงเตรงอีกเป็นครั้งที่ 2 ทำให้ฐานของฝรั่งเศสแห่งนี้ถูกทำลายราบเป็นหน้ากลอง 



บินเดี่ยวถล่มเสียมราฐ : 

วันที่ 23 มกราคม 2484 เมืองอุบลก็ได้ลิ้มรสการโดนบอมบ์อีกเป็นครั้งที่ 2 

วันที่ 24 มกราคม 2484 น.ท.ขุนรณนภากาศ ได้ฉายเดี่ยวนำเครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิด กิ – 30 นาโกย่า บินไปโจมตีฐานที่ตั้งทางทหารของฝรั่งเศสในเมืองเสียมราฐ ใกล้กับนครวัด ขากลับก็มาพบกับเครื่องบินโมรานของฝรั่งเศส 4 เครื่อง การต่อสู้ทางอากาศก็เริ่มขึ้นอย่างดุเดือดแบบ 4 ต่อ 1 เป็นเวลา 20 นาที ในที่สุดเสืออากาศผู้กล้าหาญของไทยเราฝ่าวงล้อมบินกลับฐานได้อย่างปลอดภัย 

ยุทธเวหาเหนือบ้านยาง :

วันที่ 24 มกราคม 2484 ขณะที่ ฮอร์ค 2 ของไทยจำนวน 3 เครื่อง บินลาดตระเวนอยู่เหนือน่านฟ้าบ้านยาง อรัญประเทศ โดยการนำของ ร.อ. เฉลิมเกียรติ วัฒนางกูล ได้พบกับเครื่องบินทิ้งระเบิด โปเตซ์ 1 เครื่อง และเครื่องบินขับไล่แบบโมราน 406 อีก 3 เครื่องของฝรั่งเศส ทั้ง 2 ฝ่ายจึงได้เข้าประจัญบานกันทันที ผลก็คือ เครื่องแบบโมราน ถูกนักบินไทยยิงตกไป 2 เครื่อง ทำให้เครื่องบินที่เหลือของฝรั่งเศสต้องล่าถอยออกไป 



ทิ้งระเบิดที่ศรีโสภณ :

การรบทางอากาศขั้นสุดท้ายของไทยก่อนที่สงครามอินโดจีนจะสงบ กองทัพอากาศไทยได้ส่งเครื่องบิน กิ – 30 นาโกย่า จำนวน 9 เครื่อง ไปโจมตีทิ้งระเบิดที่บ้านไพลินและบ้านศรีโสภณ โดยมี ฮอร์ค 75 จำนวน 3 เครื่องที่สหรัฐฯ ยอมส่งมาให้หลังจากที่ถูกกักอยู่ที่ฟิลิปปินส์ บินคุ้มกัน การปฏิบัติการครั้งนี้ได้สร้างความเสียหายให้กับข้าศึกมาก ก่อนที่ญี่ปุ่นจะมาไกล่เกลี่ยและเจรจายุติสงครามกันในที่สุด

สงครามอินโดจีนครั้งนี้ ได้สร้างตำนานวีรบุรุษขึ้นมาอย่างมากมาย ด้วยความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวของเสืออากาศไทยในครั้งนี้นี่เอง เราจึงได้ดินแดนของ พระตะบอง ศรีโสภณ และดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงในเขตลาว หลวงพระบาง จำปาสัก กลับคืนมาเป็นของไทย ในตอนนั้น 

ขอบคุณ ออกหลวงมงคล @ pantip.com

สดุดีทหารกล้า สละชีพเพื่อเอกราชชาติไทย  ...

ขอบคุณอีกครั้ง

http://www.thailandsusu.com/webboard/index.php?topic=264245.0