เนื่องจากสมเพชตัวเองเลยนำมาเล่า

    เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมีโอกาสได้ไปดูงานที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งย่านบางลำพูติดๆกับถนนข้าวสาร ซึ่งเจ้าของจะ Renovate ใหม่ เผอิญว่าผมและเพื่อนไปถึงก่อนเวลา เลยต้องรอสถาปนิกชาวฝรั่งเศษอีกคนที่เป็นคนออกแบบงานนี้ เพื่อจะเข้าอาคารพร้อมกัน ก็ยืนรอฝั่งตรงกันข้ามร้าน เราก็กางแบบออกมาดู สเก็ตหน้าตาอาคารไปเรื่อยๆ แต่ก็สังเกตุว่าภายในร้านมีฝรั่ง 1 คน และตำรวจสันติบาลอีก 1 คนนั่งจ้องพวกเราอยู่ พวกเราก็ไม่ได้สนใจ พอสถาปนิกฝรั่งเศษมา เราก็เข้าอาคารพร้อมกัน ปรากฎว่าพวกเราถูกปฏิเสธให้เข้าอาคารโดยสิ้นเชิง พร้อมกับตำรวจนายนั้นเข้ามาตรวจค้นร่างกาย และกระเป๋า พร้อมกับเปิดแบบของเราดูทุกหน้า ส่วนฝรั่งคนนั้นขอบอกครับ ว่ากำวัตถุบางอย่างที่เอวไว้แน่นตลอดเวลา

    เราต้องอธิบายให้เขาเข้าใจโดยด่วน มาทราบภายหลังว่าร้านอาหารแห่งนี้เจ้าของเป็นชาวอิสราเอล ฉะนั้นพนักงาน และแขกทุกคนส่วนใหญ่ก็เป็นชาวอิสราเอล ตำรวจนายนั้นบอกว่า เขาเห็นผมและเพื่อนยืนสเก็ตอะไรบางอย่างหน้าร้าน และทำลับๆล่อๆเขาเลยสงสัยและระแวงเป็นอย่างมาก เนื่องจากกลัวตกเป็นเป้าหมายของกลุ่มก่อการร้ายข้ามชาติชาวมุสลิม เขาเลยต้องมีการรักษาความปลอดภัยอย่างเต็มที่ แต่กระนั้นหลังจากที่เราอธิบายให้เขาฟังแล้วว่าเราเป็นใคร เขาก็ยังไม่ระแวง ส่งพนักงานในร้านติดตามพวกเราตลอดเวลา

   อย่างนึงที่เขาระแวงค่อนข้างมากเนื่องจากผมไว้เคราเหมือนชาวมุสลิม เลยนึกว่าผมเป็นชาวอาหรับ อิอิ หลังจากโทรศัพท์ติดต่อกับทางเจ้าของซึ่งเดินทางไปภูเก็ต เราก็ได้ดูงานอย่างราบรื่น

สิ่งหนึ่งที่คิดได้คือ นึกสงสารชาวอิสราเอลทั่วโลก ที่ออกไปทำธุรกิจยังประเทศต่างๆ แต่ก็ต้องคอยระวัง ระแวงกับการลอบโจมตีทำร้าย จากประเทศคู่สงคราม แล้วอย่างนี้ประชาชนเขาจะมีความสุขได้อย่างไร