Dear Khun Oltimer,

I think that your informed is not correct:

1.He dead at "HIN LUB " Pak chong , Nakornrajsima.

2. He studed as same as Praya Pra hol

3. PRA SAKDA POLRAK hit Gering

Sorry I can not type in Thai , but this inform is ame from some book that I read

Exsaple , GERMAN CADET DURING PERIOD OF KING KAISER BY Khun Sorsal Prangsapha 

Best regards

Cowboy

ตอนแรกฝ่ายพระองค์เจ้าบวรเดชได้เปรียบ เพราะว่ามีกำลังมากกว่า  มีทหารจากหลายเหน่วยเข้าร่วมด้วย และนัดกันยกกองทหารมาที่กรุงเทพฯ  แต่พอถึงวันจริงทหารหลายหน่วยไม่มาตามนัด  เนื่องจากถูกทหารฝ่ายคณะราษฎร์สกัดไว้ เช่น คณะราษฎร์สั่งให้ทหารที่ราชบุรีสกัดทหารจากเพชรบุรีเอาไว้  แนวร่วมที่กรุงเทพฯก็ไม่ก่อการขึ้นตามแผน เพราะกลัวว่าหากฝ่ายพระองค์เจ้าบวรเดชชนะ  ตนเองจะยังคงโดนเอาผิดย้อนหลังโทษฐานที่เข้าร่วมปฏิวัติกับคณะราษฎร์  ดังนั้นกำลังส่วนใหญ่จึงมีแต่ทหารราบที่มาจากโคราชเท่านั้นกับกำลังทางอากาศที่ดอนเมืองไม่มากนัก  เสบียงอาวุธก็น้อยกว่า  พอรบกันจริงฝ่ายคณะราษฎร์รวมกำลังกันได้มากกว่า มีการสนับสนุนที่ดีกว่าจึงเป็นฝ่ายได้เปรียบ  ฝ่ายพระองค์เจ้าบวรเดชต้องถอยกลับโคราช โดนมีพระยาศรีสิทธิสงครามเป็นกองระวังหลัง และได้ต่อสู้จนเสียชีวิตในที่สุด  หลังจากที่ฝ่ายคณะราษฎร์ชนะแล้วก็มีการชำระโทษกันตามระเบียบ  ฝ่ายกบฏโดนประหารชีวิต / จำคุก / โดนปลดกันไปเยอะ  กองทัพอากาศก็โดนปลดไปหลายคนเพราะฝ่ายกบฏยึดดอนเมืองได้และเอาเครื่องบินไปทิ้งระเบิดใส่ทหารฝ่ายคณะราษฎร์  ส่วนกองทัพเรือที่ส่งเรือรบไปอารักขาในหลวงรัชกาลที่7 ที่หัวหิน และไม่ยอมรับคำสั่งจากคณะราษฎร์ ทำให้ทั้งสองเหล่าทัพโดนคณะราษฎร์เฝ้าจับตามองอย่างระวัง และไม่เสริมกำลังรบของทั้งสองเหล่าทัพนี้เพราะกลัวว่าจะเอามาปฏิวัติตนเอง แม้แต่ฝ่ายคณะราษฎร์ด้วยกันเอง คนรุ่นเก่าที่เริ่มก่อการได้ถูกดันตกเวทีไปและมีคนรุ่นใหม่ขึ้นมาแทน  ซึ่งทำให้จอมพล ป. เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดของคณะราษฎร์ในเวลาต่อมา

เหตุการณ์นี้ได้ส่งผลกระทบกับประเทศไทยในเวลาต่อมาคือกองทัพไทยต้องสูญเสียนายทหารระดับสูงที่มีฝีมือไปมากมาย  การพัฒนากำลังรบของกองทัพอากาศกับกองทัพเรือโดนจำกัด  ถึงแม้จะมีการเพิ่มกำลังรบเพื่อเตรียมทำสงครามอินโดจีน แต่ก็ยังไม่เพียงพอและทันกาลที่จะต่อต้านญี่ปุ่นในสงครามเอเชียบูรพา  หากกองทัพไทยมีการพัฒนากำลังรบมาอย่างต่อเนื่อง  ญี่ปุ่นคงต้องคิดหนักหน่อยที่จะบุกไทย เพราะว่าญี่ปุ่นต้องการยึดไทยให้ได้รวดเร็วไม่ต้องการรบยืดเยื้อเพื่อก้าวต่อไปยึดมลายูกับพม่าก่อนที่อังกฤษจะทันตั้งตัว  ดังนั้นไทยเราจึงสำคัญมากในแผนยุทธศาสตร์ของญี่ปุ่น ไทยเราได้ทราบข่าวมาบ้างแล้วว่าญี่ปุ่นจะบุก และได้เตรียมแผนการป้องกันไว้แล้วมีการเคลื่อนย้ายกำลังทหารไปประจำยุทธศาสตร์ต่างๆและขยายกำลังรบเพิ่มขึ้น แต่ว่าไม่ทันกาลญี่ปุ่นบุกเราก่อน เกือบทุกจุดที่ญี่ปุ่นบุกมาจะถูกกองกำลังของไทยต้านไว้  แต่กำลังรบเราสู้ไม้ได้ อาวุธด้อยกว่า / น้อยกว่า  ทหารบางหน่วยที่เพิ่งตั้งใหม่มีแต่เฉพาะเจ้าหน้าที่โครงท่านั้นยังไม่ได้บรรจุกำลังพลให้เต็มอัตรา  เพื่อป้องกันไม่ให้ประเทศไทยเสียหายในที่สุดก็ต้องยอมให้ญี่ปุ่นเข้ามา ( แต่เราก็ทำให้ญี่ปุ่นน้ำลายเหนียวเหมือนกัน )  ลองคิดดูถ้าหากว่าเรามีกำลังรบเพียงพอที่จะป้องกันการบุกของญี่ปุ่น  ญี่ปุ่นก็จะต้องทำสงรามหลายด้านทันที  ด้านตะวันตกรบกับเรา  ด้านเหนือรบติดพันอยู่กับจีน  ด้านใต้เจอกับอังกฤษ  ด้านหลังทิศตะวันออกเจอกับอเมริกาและออสเตรเลีย  ไม่แน่ว่าสงครามโลกครั้งที่สองอาจจะเปลี่ยนโฉมหน้าไปอีกแบบก็ได้

เอ้อ อีกอย่างน่ะครับ การที่ฝ่ายกบฎเป็นฝ่ายแพ้

เพราะปืนใหญ่ไม่ได้มีกระสุนจริงใช้

และเครื่องบินไม่มีระเบิด กระสุนไว้

เพราะทางกองทัพเรียกเก็บไว้ที่ส่วนกลางหมด

จึงทำให้กระสุนฝึก นำมายิ่งเพื่อปรอบขวัญทั้งนั้น

ต่างจากฝ่ายรัฐบาล ที่สามารถเบิกได้โดยตลอด