ที่มา http://www.sentang.com

"แผนพัฒนากองทัพไทย ระยะยาวมุ่งไปที่ให้สามารถในการแข่งขันเชิงพาณิชย์และการพึ่งตนเองได้ในทางยุทโธปกรณ์ทางทหาร ให้ภาคเอกชนเข้ามาดำเนินการร่วมลงทุน ระยะสั้นและปานกลางต้องปรับปรุงแก้ไขกฎหมาย กฎระเบียบ ข้อบังคับ ที่เกี่ยวกับอุตสาหกรรมป้องกันประเทศ" อย่างไรก็ตาม เมื่อมองดูแผนการพัฒนาโครงสร้างกองทัพไทยด้านอุตสาหกรรมป้องกันประเทศแล้ว จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีการแบ่งแผนปฏิบัติการออกเป็น 3 ระยะ คือ

1. ระยะต้น 2 ปี (2543-2544) ให้โอนหน่วยงานจากเหล่าทัพต่างๆ ที่เกี่ยวกับอุตสาหกรรมป้องกันประเทศมาขึ้นกับศูนย์การอุตสาหกรรมป้องกันประเทศและพลังงาน ทหารพร้อมทั้งปรับปรุง แก้ไข หรือออกกฎระเบียบ ข้อบังคับกลาโหมเพื่อให้สอดคล้องกับการบริหาร

2. ระยะปานกลาง 4 ปี ( 2545-2548) รับโอนหน่วยงานที่ทางเหล่าทัพให้เพิ่มเติม หรือดำเนินการหลักเกณฑ์ คำสั่ง กห.ที่928/2535 พร้อมปรับปรุงกฎ ระเบีนบ ข้อบังคับเพิ่มเติม พร้อมทั้งพิจารณาหน่วยงานเอกชนที่สนใจร่วมลงทุนทั้งในและต่างประเทศ ในลักษณะ CO-PRODUCTION หรือให้เอกชนที่มีความสามารถเต็มรูปแบบดำเนินการเองทั้งหมด

3. ระยะสุดท้าย 4 ปี (2549-2552)รวมโรงงานที่กระจายอยู่ตามพื้นที่ต่างๆ ของกองทัพมารวมไว้ที่เดียวกัน ชวนเอกชนมาร่วมจัดเป็น "นิคมอุตสาหกรรมป้องกันประเทศ" ถ้าทำได้ทุกอย่างสมบูรณ์แล้ว อาจจะมีการยุบเลิกศูนย์อุตสาหกรรมป้องกันประเทศและพลังงานทหารต่อไป นี่คือ…แผนการผันตัวเองของกองทัพไทย ที่มุ่งไปสู่วงการอุตสาหกรรมป้องกันประเทศ ระดับอินเตอร์ เพื่อผลิตอาวุธป้อนให้เหล่าทัพต่างๆและส่งขายทั่วโลก ผลิตรถจี๊ปขายนอกคันละ1.6ล้าน เมื่อมองย้อนหลังไปก่อน 2-3ปีก่อนหน้านี้ กองทัพก็ได้เริ่มจับมือเอกชนเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นโดยเมื่อวันที่ 27 ม.ค. 40.บริษัท ธนบุรีประกอบรถยนต์ จำกัดมีหนังสือถึง บก. สส. เพื่อเสนอโครงการประกอบรถยนต์ทางทหารเพื่อกองทัพไทย

ทางกองทัพได้มีการพิจารณาเป็นเวลาพอสมควรจึงตกลงโดยจะให้มีการผลิตรถจิ๊ปขนาด ? ตัน ยี่ห้อ ซันยองที่บริษัทธนบุรีฯซี้อลิขสิทธิ์มาจากเกาหลีใต้ผลิตป้อนเหล่าทัพไทยมีเป้าหมายมากถึง 4,000 ตันในห้วงเวลา 11 ปีโดยขะขายให้กองทัพไทยคันละ9 แสนบาท เป็นการร่วมมือของกองทัพไทยกับบริษัทธนบุรีประกอบรถยนต์ ที่สร้างโรงงานขึ้นมาใหม่โดย บก.ทหารสูงสุดร่วมถือหุ้นและจัดตั้งคณะกรรมการบริหารร่ามกันโดยตั้งขึ้นมาเป็นบริษัทใหม่มีโรงงานผลิตที่ จ.สมุทรปราการ ตอนนี้มีออร์เตอร์จากกองทัพอากาศมาแล้ว 508 คัน กองทัพเรืออีกหลายร้อยคันและกองทัพบกกำลังสั่งซื้ออีกประมาณ 1 พันคัน โดยจะขายให้กองทัพไทยคันละ9 แสนบาท

นอกจากนี้ยังจะผลิตล่งขายต่างประเทศอีกด้วย โดยจะขายคันละ 1.6.ล้านบาท ประเทศที่สั่งซื้อแล้วคือ บรูไน และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์แหล่งข่าวกล่าวนี่เป็นเพียงโครงการหนึ่งเท่านั้น ที่กองทัพไทยจับมือกับเอกชนผลิตอาวุธยุทโธปกรณ์เมื่อตรวจสอบลงในรายละเอียดแล้วยังมีอีกมากที่ทำกันมานานแล้ว จับมือ ราศี ส่งออกชิ้นส่วนรถถังกองทัพไทยได้มีการเปิดโอกาสให้เอกชนเข้ามาร่วมลงทุนในการผลิตอาวุธยุทโธปกรณ์ มานานแล้ว โดยได้รับอนุญาตให้จัดตั้งขึ้นตามคำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดินฉบับที่ 37 (ปร. 37) ลงวันที่ 21 ตุลาคม 2519 ซึ่งในเนี้อหานั้นสรุปได้ว่า

กองทัพจะสนับสนุนบริษัทเอกชนที่ได้รับอนุญาตจากกระทรวงกลาโหมให้จัดตั้งโรงงานทำประกอบซ่อมแซมหรือเปลี่ยนลักษณะอาวุธสำหรับทหารตำรวจ และขายนอกราชอาณาจักรได้ และเมื่อเร็วๆนี้มีการแก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.บ.จัดระเบียบราชการกลาโหม พ.ศ.2503 ใหม่โดยให้โอกาสกองทัพและเอกชนร่วมมือกันด้านธุรกิจอุตสาหกรรมป้องกันประเทศได้ถึงขั้นให้ส่งออกนอกประเทศได้แล้วด้วย นี่จึงเป็นการเปิดโอกาสให้บริษัทพ่อค้าอาวุธวิ่งเข้าหากองทัพกันฝุ่นตลบ เพื่อร่วมมือกับกองทัพยุค JOINT VENTURE ทันทีจากการโฟกัสเข้าไปดูในความร่วมมือของบริษัทค้าอาวุธใหญ่ๆแล้ว ทีการร่วมมือกับกองทัพมานานแล้ว เช่นบริษัท ชัยเสรี (กรุงเทพฯ)จำกัด ของนางราศี.บัวเลิศ ได้สิทธิพิเศษจากกองทัพไทย ถึงขนาดส่งชิ้นส่วนรถถังไปขายทั่วโลก ส่งชิ้นส่วนรถถังไปขายถึงเมืองมะกันกันเลยทีเดียว ดูได้เต็มลูกตาว่าไทยก้าวล้ำหน้า ถึงกับส่งอาวุธขายทั่วโลกได้แล้ว ในปี 2541-2542บริษัทชัยเสรี (กรุงเทพ)จำกัด ส่งชิ้นส่วนอะไหล่รถสายพานลำเลียงพลแบบต่างๆและรถถังไปยังประเทศบราซิล.สหรัฐอเมริกา สหรัฐอาหรับ มิเรตส์ เยอรนี สิงคโปร์. ฟิลิปปินส์. ปากีสถาน มากกว่า 122,264 ในวงเงินหลายพันล้านบาท รายงานข่าวระบุนี้เป็นเพียงโครงการเด่นๆเพียงโครงการเดียวที่กลุ่มนางราศรี บัวเลิศจับมือกองทัพไทยส่งอาวุธขายทั่วโลก ยัง…ยังมีอีกพ่อค้าอาวุธส่งออกวัตถุระเบิดเพียบ นอกจากนี้

กองทัพไทยได้เปิดโอกาสให้เอกชนอื่นๆส่งยุทธภัณฑ์ออกขาย ทั่วโลกอีกด้วยขอยกเป็นตัวอย่างพอหอมปากหอมคอ ว่ามีบริษัทไหนบ้าง คือบริษัท ไทยอามส์ จำกัด บริษัท บุลเล็ท มาสเตอร์ จำกัดบริษัท จูปีเตอร์ อโซซิเอท จำกัด บริษัท อัส พรรณ เอ็กซโพลซีฟ จำกัด เป็นอาทิ บริษัทเหล่านี้ส่วนหนึ่งมีธุรกิจคือ ตั้งโรงงานผลิตอาวุธชนิดต่างๆขายให้กองทัพไทยและส่งออกนอกประเทศ นอกจากนี้ยังมีบริษัทที่ยังอยู่ในวงการค้าอาวุธยุทธภัณฑ์อีกคือ บริษัท ใช้ อินเตอร์เนชั่นแนลดีเวลล้อปเมนต์ จำกัด บริษัท ภูมิใจนคร จำกัด บริษัท ไนเตรทไทย จำกัด บริษัทไนโตรเคมีอุตสาหกรรม จำกัด เป็นต้นบริษัทเหล่านี้จับมือกองทัพไทย เพื่อส่งสารเคมีผลิตวัตถุระเบิดออกไปขายทั่วโลก

"บริษัทเหล่านี้เป็นผู้ผลิตและส่งออกส่งวัตถุระเบิด หรือสารแอมโมเนียไนเตรท ส่งออกปีละหลายหมื่นตันเพื่อนำไปผลิตกระสุนปืนชนิดต่างๆไปยังประเทศมาเลเซีย ลาว อินโดนีเซีย ปาปัวนิวกีนี ฟิลิปปินส์ ญี่ปุ่น ฮ่องกง และปากีสถาน ในวงเงินหลายพันล้านบาท" รายงานข่าวสรุปให้เห็นอย่างหมดเปลือกถึงบริษัทที่ร่วมกับกองทัพไทยในการส่งออกยุทธภัณฑ์ ขุมข่าวนายทหารระดับสูง เผยถึงการควบคุมของกลาโหมต่อบริษัทเอกชนที่ผลิตอาวุธต่อว่า "กองทัพไทยจะดำเนินการจัดส่งนายทหารสัญญาบัตร และทหารประทวนรวม2นาย เป็นตัวแทนกระทรวงกลาโหม ไปเป็นเจ้าหน้าที่ควบคุมและตรวจสอบโรงงานผลิตอาวุธ ประจำแต่ละบริษัท เพื่อควบคุมและตรวจสอบการปฏิบัติของโรงงานผลิตอาวุธที่ได้รับอนุญาตจากกระทรวงกลาโหม"

นี่คือข้อมูลเพียงบางส่วนที่ชี้ให้เห็นถึงพลังขับเคลื่อนของวงการอุตสาหกรรมทางด้านนี้ ซึ่งก็แสดงให้เห็นว่ากองทัพไทยมีความสามารถผลิตอาวุธไม่แพ้ชาติใดในโลก แต่ทุกปีงบประมาณ ก็ยังมีผู้นำเหล่าทัพเสนอจัดซื้ออาวุธยุทโธปกรณ์ชนิดที่ไทยเราผลิตเองได้ จากต่างชาติเป็นจำนวนมาก เรื่องนี้มีมานานแล้วนานจนเราไม่รู้หรอกว่า มันจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ …พระเจ้าเท่านั้นที่รู้