ประกาศ ทักทาย กระจ่ายข่าวสาร ประชาสัมพนธ์สักหน่อย

" พ่อแม่พี่น้องครับ   ตอนนี้ผมได้รับข่าวสารไม่ค่อยจะดี  เนื่องจากมีชาวบ้านแจ้งว่า กลุ่มแก๊ง อารายหว่า ซึ่งเป็นกลุ่มที่ทางการต้องการตัวเป็นอย่างมาก โดยมีหัวหน้ากลุ่มชื่อ แบ Nok ได้เข้ามาเคลื่อนไหวในพื้นที่ บอร์ด TFC ดังนั้น ขอให้ระมัดระวังด้วย เนื่องจากกลุ่มนี้ เป็นกลุ่มที่ร้ายมาก   หากผู้ใดมีข้อมูลเพิ่มเติม โปรด PM แจ้งมายัง จนท. ได้ครับ"

เคลื่อนที่ด้วย ยานพาหนะ รถ "9999999999999ฯลฯ"

อันนี้ ออฟ โรด  ครับ

บรรยากาศ ร้านน้ำชา  ซึ่งถือได้ว่า เป็นแหล่งสมาคมประจำท้องถิ่นครับ

ส่วนมากก็จะนิยม ชาร้อน กาแฟร้อน   แต่ถ้าเดินมาร้อนๆละก็  "กาแฟมั๊ย"  "เอาคร๊าบบบบ แต่ขอกาแฟเย็นละกัน" (เดี๋ยวเครื่อง โอเวอร์ ฮีท)

ร้านน้ำชา(ต่อ)

หัวข้อสนทนา

แบ(หมายถึง พี่ ในภาษาไทย) : " ว่าไง สบายดีไหม"

ผม : "สบายดี แบ    แบๆ แบได้ข่าวพวกแก๊ง อารายหว่า บ้างไหม พอดีว่า หน่วยเหนือ กำลังต้องการตัวด่วนเลยนะ"

แบ:  " ที่ หัวหน้าแก๊ง ชื่อ Nok ใช่ไหม"

ผม: " อืมม ใช่ๆ นั้นแหละ "

แบ: " พอดีเลย เมื่อวานเด็กผม พึ่งบอกมาพอดี"

ผม: " หรอ  แล้ว แบ ได้ข่าวยกแก๊งเลย มั๊ย"

แบ: " อืมม ใช่ๆๆๆๆ"

ผม: " อืม ดี เลยแบ  แบบอกให้เด็กตามเกาะเลย นะ เดี๋ยวคืนนี้ผมเข้า ปิดล้อมฯ เอ๊ย  ติดตาม จับกุม  แล้วเดี๋ยวแบ ไปคุยรายละเอียด ในเมือง กัน"

แบ: " อืม ได้ๆๆๆๆ"

ผม: " โอเค แบ ผมกลับไปเตรียมการหน่อยนะ เพราะกลุ่มนี้มันร้ายนัก ต้องเตรียมของหนักไปต้อนรับ"

แบ: " ได้ๆๆๆ"

พี่น้องชาวไทยมุสลิม ประกอบ ศาสนกิจ

เสนารักษ์ ประจำทีม  ช่วยดูอาการเจ็บป่วย ให้กับ ชาวบ้านครับ

ในภาพช่วยดูแผล ของเด็ก ครับ(โดนท่อไอเสีย จยย. ครับ)

เพื่อนต่างวัย(โครตๆ)

ภาคป่าภูเขาบ้าง

แมทนี้ได้รับเกียรติจากเจ้าเพื่อนตัวดี  คือจริงๆ ผมพักครับ แต่ก่อนกลับแวะไปหาเพื่อนซี้ ที่อีกจังหวัดหนึ่ง เพื่อนดีใจ(หาย) ชวนขึ้นเขา

อะ เอาฟ๊ะ ขึ้นก็ขึ้น อุปกรณ์ไม่พร้อมสักอย่าง  ชุด(ฝึก) ยืม  รองเท้าผ้าใบ(คิดผิดมหันต์) เกือบลื่นตกเขาตาย เพราะผ้าใบ(รองเท้าวิ่ง) นี่แหละครับ

และที่สำคัญ แขกไม่ได้รับเชิญ ขออาศัย(ขา) เดินทางไปด้วยเพียบ

ต่อครับ

จากยอด ดอยแดนไกล  ใครจะเห็น(นอกจากเพื่อนตายสหายศึก)

ลงทางราบแล้ว ค่อยใส่ เกียร์ 5 ได้หน่อย หลังจาก เชง เกียร์ 1 เกียร์ 2 มานาน   

เบื้องหลังการถ่ายทำ

แวะทักทายระหว่างทางเล็กน้อย

RTB : Return To Bankkok เอ๊ย Return To Base

ได้เวลาเช็คยอด แขกผู้ไม่ได้รับเชิญที่ร่วม(เกาะ)เดินทางมาด้วยครับ

ว่าแล้วเชียว ตู ผ้าใบ ปล่อยขา(กางเกง) เพียบบบ แน่ๆ   

ปกติมาใหม่ๆ ก็อยากจะปล่อยชายขากางเกงตามสมัยนิยม แต่พอเจอบางสิ่งเข้า เลยกลับมา ยัดท็อป(เอาขากางเกงยัดใส่รองเท้าคอมแบท)เหมือนเดิม

มาแมท นี้ ไม่พร้อมด้วยอุปกรณ์ เพราะไม่ได้ตั้งใจจะมาเดินเขา      เอายาทากันไว้ก่อน  แต่ แต๊ แต่  ข้ามลำธาร สอง สาม รอบ ยาที่ทาไว้ หายเกลี้ยง  ซวยแล้วตู  แล้วก็ ซวยจริงๆ55555555

โฉมหน้า เจ้าศัตรู ตัวฉกาจ แขก(ผู้ไม่ได้รับเชิญ)ผู้ร่วมเดินทาง

ทาก ครับ  

ปกติผมจะยัดท็อป  ถ้าเดินวันเดียวก็ไม่ทายา(กันมันเกาะ) แต่ถ้าข้ามคืนนี่ ทายา ครับ     ตอนเดินอย่าไปสนใจมัน   กลับถึงฐานค่อยเช็คยอดทีเดียว  เอาไฟแช็คไล่ลน(ทาก) กันอุตลุต มันส์ดีครับ

เจ้าสัตว์ไร้กระดูกสันหลังนี้ มีขีดความสามารถสูงในการ ชอนไช ครับ(ยัดท็อป ก็ใช่จะรอด)  ถ้ามันหาที่เกาะ(เพื่อดูดเลือด)ไม่ได้ มันจะไต่ชอนไช ขึ้นไปเรื่อยๆ  บางทีไต่ยันคอ ครับ   เดินๆอยู่ถ้ารู้สึก ยุบๆๆๆๆ ที่ต้นคอ ก็จับแล้วโยนใส่เพื่อน(55555555)ต่ออีกทีหนึ่ง

เจ้านี่ถ้ามันดูดจนอิ่มแล้ว มันจะปล่อยตัวหลุดไปเอง  แต่ถ้ายังไม่อิ่ม ถ้ามันลงขั้นได้เกาะและดูดแล้ว  อย่าไปดึงตัวมันออกเด็ดขาด เพราะนอกจากจะดึงออกยากแล้ว ยังจะทำให้แผลมันเหวอะหวะขึ้นกว่าเดิม   ส่วนมากเอาไฟแช็คลนครับ มันจะปล่อยเอง

อันนี้เทียบขนาดกับ ไฟแช็ค  อันนี้ Before ครับ

อันนี้ After หลังดูดจนอ้วนพี

ในตัวมันนี่ เลือด ที่ผมบริจาคให้ครับ

อันนี้ยังถือว่าน้อย  ลูกน้องเคยโดน ข้างละเกือบ ยี่สิบตัว  เลือดเต็มคอมแบท  หน้าซีด เลยครับ บรื้ออออ สยองงงง

คุณสมบัติอย่างของทากคือ เวลามันเกาะและกัดนั้น มันจะปล่อยสารละลายเลือดมาด้วย   แผลที่โดนกัด เลือดจะไหลไม่หยุดครับ ต้องรอสักพักใหญ่ๆ  และแผลจากการโดนกัดถ้าคนน้ำเหลืองไม่ดี มันจะหายยากมากๆครับ(เช่นผม)

แต่เห็นว่ามีอีกชนิดที่ร้ายกว่า เรียกว่า เห็บลม หรือ เห็บป่า  ถ้าโดนตัวนี้นี่ใครแพ้นี่ถึงขั้นจับไข้ และแผลจะเหวอะกว่าทากเยอะ  เพื่อนเคยโดน จับไข้ไปเกือบอาทิตย์  แต่ผมยังไม่เคย

จบภาค ครับ

ถามว่า เหนื่อนไหม   มันก็มีเหนื่อย ถือเป็นเรื่องปกติครับ และก็ยังมีคนที่เหนื่อยกว่าผมอีกมากครับ โดยเฉพาะลูกน้องตาดำๆ เห็นแล้วก็สงสาร แต่สุดท้ายทุกคนก็ภูมิใจ เพราะได้เป็นส่วนหนึ่งในการทำ เพื่อประเทศชาติ ครับ

ปล. ทุกคน สามารถทำเพื่อประเทศชาติได้ทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องเป็นทหาร ขอเพียงทำหน้าที่ของตนเอง อันดับแรกก็คือ เพื่อการใช้ชีวิตของตนเอง และในที่สุดให้ผลลัพธ์มันออกมา เพื่อประเทศชาติ ศาสนา และ พระมหากษัตริย์ ก็พอครับ

เราคนแนวหลังเป็นกำลังใจ ให้ทหารทุกคนครับ

รักษาตัว ด้วยน้องรัก

อยากเห็น M - 3.5  ของ ผู้หมวด แบบจะๆ เต็มๆ  จัดให้หน่อย...

ปล.ทากมันร้ายจริงๆ....ผมก็เคยโดน..ตอนนั้นไม่รู้ ดึงมัน เลือดกระฉูด แผลงี้เหวอะ..น่ากลัว แผลหายยากด้วย

ผมว่า ทากไม่เท่าไร  ครับ

เห็นภาพเดินบนถนน แล้วน่าเป็นห่วงจริงๆๆ

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

และขอขอบคุณพวกท่านมากๆๆ

ตอบอีตาดิ่งนรก เฮลไดเวอร์  แหม่  ไม่ต่างกันเลย  ได้ข่าวว่าเพื่อนโจ๊ก ก็เริ่มจะกลืนกับวัยรุ่นท้องถิ่นที่ อินเดีย เหมือนกัน นิ

ตอบพี่ต้อม    ตอนนี้น้องหนูคู่ขา เอ๊ย คู่มือ M 3.5 ผม แปลงร่างเป็น M 4 A 1  เรียบร้อยแล้วครับ (ลำกล้อง 14.5 นิ้ว เกลียว 1/7  พร้อม อัปเปอร์ รีซีฟเวอร์ แบบหลังพิคาทินนี่พร้อมหูหิ้วและชุดศูนย์หลัง) ตอนนี้จะขาดก็ กำลังรอ งป จัดหา กล้อง เรด ด็อด ดีๆ มิล สเปก สักตัวครับ   ดูได้ใน TAF ครับ

ตอบเพื่อน daew4258   ตอนนี้ยังอยู่ใต้นะ  งดลายาวยันหลังปีใหม่  แต่ก็มีตัวแทนในส่วน ทบ. ไปร่วมงานคือ เพื่อนว่านกับเพื่อนเอ๊ะ(เท่าทีทราบ)

ตอบคุณ asorrapit  จริงๆเราไม่ได้เดินบนถนน ตลอดครับ   ตัดภูมิประเทศบ้าง  เดินบนถนน เพื่อตรวจเส้นทางและข้างทางบ้าง  สลับกันไปนะครับ(และก็มีหลายชุด)   บางครั้งก็รู้ว่าเสี่ยง แต่ด้วยเวลาและภารกิจที่มี มันก็ต้องยอมรับในเกณฑ์เสี่ยง ครับ

ขอตินิดนึงนะครับคุณ   FW190  อย่าลืมหมวกด้วยครับเวลาออกพื้นที่ยังไงคุณก็อยู่ในพื้นที่เสี่ยงกันไว้ดีกว่าแก้นะเห็นในรูปใส่กันบ้างไม่ใสกันบ้าง เหตุการณ์อาจจะเกิดโดยที่เราไม่รู้ตัวถึงมันจะหนักบ้าง หรือน่ารำคาญแต่ถ้าเราต้องออกลาดตะเวนคุ้มครองครูอย่าลืมนะครับอยากให้ทุกคนกลับบ้านอย่างมีลมหายใจ และขอให้พระคุ้มครองพวกคุณ รวมทั้งของให้มีความสุขสวัสดีปีใหม่ทุกคน ได้สองขั้นกันทุกๆปี555

ดงทากอยู่แล้วแถวนั้น แต่เดินไกลแบบนั้นใส่ผ้าใบสบายกว่าเยอะจริงๆ เป็นกำลังใจให้ครับ

จะปีใหม่แล้ว ก็

ขออย่าให้เจ็บ อย่าให้ไข้ อันตรายอย่าได้แผ้วพาล แด่ทหารทุกท่านครับ

ก่อนอื่นก็ขอขอบคุณทุกท่าน และก็กล่าว สวัสดีปีใหม่ทุกท่านเช่นเดียวกันครับ

ตอบคุณ ddd2521 คือ จริงๆหน่วยผมจะเน้นเรื่องการแต่งกายขณะออกปฏิบัติงานมากครับ คือ เสื้อเกราะ หมวกเคฟล่า หรือ เฮลเมท ต้องใส่ทุกครั้งครับ  ซึ่งผมก็จะเน้นย้ำลูกน้องตรงจุดนี้ทุกครั้งครับ  จะมีถอดบ้างก็ตอนเข้าพบปะกับชาวบ้านครับ

ส่วนรูปชุดภาคภูเขานั้น จริงๆแล้ว นอกพื้นที่ผมครับ  ปฏิบัติงานร่วมกันครับ แต่เป็นพื้นที่เขา ก็เข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตามครับ

แต่บางอย่างมันก็มียกเว้นบ้างครับ    ต้องดูภารกิจไปครับ  เช่น ถ้าจรยุทธ์พื้นที่ราบ หรือ เนินไม่สูงชั้นมากนัก ก็เต็มสูบครับ เสื้อเกราะ หมวกเคฟล่า และเป้สนาม(อันนี้เป็นการปฏิบัติประจำ)   แต่ถ้าเป็นพื้นที่ป่าภูเขาสูงชันและต้องรอนแรมหลายวัน ก็ลดหย่อนกันได้บ้างครับ

แต่ทุกอย่างอยู่ในกฏ ความปลอดภัยครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นทุกอย่างมีเกณฑ์เสี่ยง ก็ต้องยอมรับในตรงจุดนั้น ตามสถานการณ์ครับ

ส่วนตัวแล้วผมชอบรองเท้าจังเกิลมากกว่าผ้าใบ ในการเดินป่าเดินเขา หรือเดินทางราบครับ  ผ้าใบ ผมกลัวข้อเท้าพลิก 

เฮ้ยโดนพาดพึง

เดี๊ยๆๆๆ

จัดหน่วยจู่โจม เข้าละลายฐานที่ซะนี่

คุณบอยครับ  ผมว่าชุดพรางนะ มันพรางหุ่นหมวดบอมด้วยนะครับ  55555 

สังเกตกันไหมครับว่ามี ท.ทหารอยู่ท่านหนึ่ง แต่งตัวก็แปลกกว่าท่านอื่น ปืนก็เท่ห์กว่าท่านอื่น แต่ไม่ยอมซื้อเสื้อกับกางเกงใหม่เสียที่ มันฟิตหมดแล้วครับบบ   มีใครทราบบ้างว่าท่านผู้นี้มีนามว่าอะไร ...... สงสัยตอนดึกๆ มีลาดตระเวณไปแถว 7-11 ก่อนนอนแน่ๆเลย

แมทนั้น ผมยอมรับเลยครับว่าไปด้วยความไม่พร้อม คือไม่ได้ตั้งใจจะไปเดินเขา  แต่งตัวก็ชุดนอก(ชุดลำลอง) ไป มีเสื้อกั๊ก(ตัวที่เห็น) ตัวเดียว ครับ  รองเท้าเป็นรองเท้าวิ่งธรรมดา ซึ่งไม่ได้ออกแบบมาสำหรับสมบุกสมบัน   ชุดฝึกนั้นยืมเพื่อนครับ   อย่างที่บอกตั้งแต่ต้นครับ เป็นความ(คิด)ผิดมหันต์(ถือเป็นบทเรียน)  รองเท้าลื่นมากครับ  แถบจะตกเขาตาย

ซึ่งการแต่งตัวแบบนั้น เป็นครั้งแรก และคงจะครั้งเดียวครับ แมทแห่งบทเรียน    ปกติผมแต่งตัวตามชุดมาตรฐาน(ของผม) ครับ

ส่วนเรื่องความเด่น ความแตกต่างจากคนอื่นนั้น  "ผู้นำย่อมโดดเด่นครับ" 555555  พูดเล่นครับ   ผมยึดถือตรงจุดที่ การรองรับกับอุปกรณ์สำหรับรองรับกับสถานการณ์ที่คิดว่าจะเกิดขึ้น เป็นหลักครับ + กับความชอบส่วนตัวอีกเล็กน้อย   ส่วนเรื่องความแตกต่างนั้น  คือผมอยู่พื้นที่ได้พอสมควร ดังนั้นแล้ว เขารู้จักผมหมดครับ ต่อให้ผมแต่งตัวแบบไหนก็ตาม ดังนั้น เรื่องความแตกต่างง่ายแก่การIdenสำหรับสนามรบที่นี่ผมให้เป็นเรื่องที่รองกว่าการรองรับต่อสถานการณ์และภารกิจครับ

และนิสัยส่วนตัวผม นอกจากตัวเองแล้ว ผมมักจะยัดเยียดอุปกรณ์ให้กับลูกน้องซะด้วยสิครับ  ได้แต่พล่ามสอนเสมอว่า เอาไปเผื่อดีกว่าขาด ของสิ่งไหนที่จำเป็น ถ้าไม่เกิดอะไรก็ดีไป แต่ถ้ามันเกิดขึ้นมาแล้วไม่มีนั้นมันจะไม่มีเวลากลับมานั่งเสียใจและแก้ตัวใหม่ครับ 

และที่สำคัญ ผมประชดหลวงครับ ไม่จัดหาให้ ไม่ง้อ ตูซื้อเองด้วยเงินจากเงินเดือนและเบี้ยเลี้ยงก็ได้(ฟ๊ะ)  แต่ที่น่าสงสารที่สุดคือน้องๆพลทหาร เพราะรายได้น้อยกว่ามาก

มันเป็นคำถามย้อนกลับว่า ลองสังเกตุดูได้ ในภาคใต้นั้น สำหรับผู้ที่มีกำลังทรัพย์ส่วนตัว เช่น นายสิบและนายทหารนั้น มีคนใช้งานของหลวงกี่% ใช้งานของที่จัดหาส่วนตัวกี่%   ถามว่า ถ้าของหลวงมันเอื้ออำนวยในการปฏิบัติงานดีนั้น มีใครที่อยากจะเสียเงินส่วนตัวกันบ้างครับ

ตอบท่าน มิสเตอร์บีน ครับ  7-11 ที่ใกล้ฐานผมที่สุดนั้น อยู่ใกล้ประมาณ 60 กม. ครับ 555555555555555

ฟังเพลง ราตรีสวัสดิ์ ไปด้วยครับ

จะเข้าถึงอารมณ์ได้ดีเลยทีเดียว

รู้สึกอุ่นใจไปด้วยนะครับที่เห็นอุปกรณ์อะไรๆ ดีขึ้นครับ

แต่ที่น่าจะเพิ่มผมคิดว่าพวกเครื่องป้องกันต่างๆ

เช่น แว่นตากันสะเก็ด ถุงมือยุทธวิธี แล้วก็ระบบสื่อสารภายในหน่วยครับ

ผู้นำที่ชุดมันรัดแบบนั้นน่ะ ตอนแรกมันไม่รัดหรอก พอดีเป๊ะ แต่มารัดทีหลังเพราะเสบียงภายในร่างกายมันสะสมมากเกินอัตรา ครั้นจะเปลี่ยนมันก็เพิ่งใส่ไม่กี่เดือนเองเลยเสียดายซะงั้น ครั้นจะเปลี่ยนเลย เสบียงมันก็ดันเพิ่มขึ้นตลอดเวลา เด๊ยวต้องเปลี่ยนอีก  รอให้มันปริเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน ฮ่า ฮ่า

ปล.อยากให้มี สุหนัตหมวดแบบรายบุคคลจัง นายหมวดกะโหลก นี่จะได้เลิกเจ๊าะแจ๊ะน้องสาวผม

มีข้อสงสัยครับ

มีรูปนึง เกราะกันกระสุนสีดำ ที่ข้างหลัง เขียนว่า U.S. ARMY

ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะครับ

ทหารไทยทำได้ทุกอย่างนะครับตั้งแต่ตัดผมไปยั้นปลูกผัก

แล้วเราจะไม่รักทหารของเราได้ยัง

ฝากถึงเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติหน้าที่ในสามจังหวัดชายแดนใต้ทุกคนด้วยนะครับ ทุกศาสนา ขอให้พระเจ้าคุ้มครองทุกท่าน พวกเราซึ้งน้ำใจพวกท่านมากที่ได้เสียสละเพื่อประเทศชาติ

ขอให้เจ้าหน้าที่ทุกท่านใน 3 จังหวัดชายแดนใต้สุขสวัสดี มีความสุขในวันปีใหม่

และขอให้สมาชิกทุกท่านในห้องนี้สุขสันต์ สวัสดี วันปีใหม่เช่นกัน

ตอบคุณ spit ครับ  เสื้อเกราะตัวนั้น(เฉพาะเสื้อนะครับ ไม่ใช่ตัวแผ่นเพลท) ซื้อด้วยเงินส่วนตัวกันเองนะครับ บางตัวทางร้านหรือส่วนที่ตัดเย็บขายเขาปักมาแบบนั้นนะครับ  ทำนองให้มันดูดีขึ้นมั้งครับ555555

ปกติมาตรฐาน ทบ. จะแจก ผงโรยเท้า ผงโรยกันแมลง และ ครีมทากันยุงให้ครับ   ส่วนครีมทากันทาก โดยเฉพาะนี่ยังไม่เคยเห็นครับ

ส่วนมาก การกันทาก มีหลายสูตรครับ  สูตรจากทหารพรานก็ ยาเส้นชุบน้ำ จะเหน็บ หรือ จะทาที่ขากางเกง ก็ว่ากันไป

สูตรชาวบ้านในพื้นที่ ที่เขาใช้กันเวลากรีดยาง  เขาจะใช้น้ำยาที่ใช้ผสมน้ำยางให้มันแข็งตัวเร็วขึ้น   โดยใช้เศษผ้าชุบน้ำยาดังกล่าว แล้วมัดไว้ที่ขาครับ

แต่ถ้าสูตรง่ายๆและของหาได้ง่าย ก็ ครีมทากันยุง ที่หลวงแจกมาครับ

บีบแล้ว ทาขากางเกง รองเท้าได้เลย  ต้องพกไปด้วย เวลาข้ามน้ำ หรือโดนฝน ต้องเติมใหม่(ทาใหม่)

เจ้าครีมทากันยุงนี่ ผมว่าแรงสุดยอดมาก  ผมเคยใส่ไว้ในเป้ ซึ่งมันอยู่ร่วมกับถุงพลาสติกที่ผมใส่สายอากาศวิทยุอะไหล่ไป  ปรากฎว่า หลอดครีมทากันยุงมันแตก ครีมหกออกมาเลอะเทอะ  แต่ผลที่เห็นคือ พลาสติกใส่สายอากาศวิทยุ มันโดนครีมกัดจนยุ่ยถึงเกือบขั้นละลายครับ   พลาสติกยังยุ่ยแล้วยุงกับทากจะไปเหลืออะไร หุหุหุหุหุหุ

หมวด TAF   ไปไง  ทำลิ๊งค์ให้หน่อย  ไปไม่เป็น 

ปีใหม่ ฉลองที่โน่นเลยดิ  รักษาตัวด้วยหละ

ดูและสุขภาพตัวเองด้วยนะครับทหารกล้าทุกท่าน  ..สวัสดีปีใหม่ครับ..

ขอบคุณครับ

ขอเป็นกำลังใจให้พี่ๆ ที่ปฏิบัติงานอยู่ที่ภาคใต้ทุกคนครับ ขอให้ปลอดภัยจากสิ่งไม่ดีต่างๆ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ�

ขอให้ทุกอย่างสงบและเกิดสันติสุขไวๆครับ จะพยายามสนับสนุนทุกอย่างที่ทำได้ครับ

สวัสดีปีใหม่ทุกท่านครับ

พี่ต้อมครับ ตามพี่โต้งเลยครับ  เว็บนั้นแหละครับ หรือจะกดลิงก์ด้านใต้ TFC ก็ได้ครับ  ปีใหม่คงไม่ได้ฉลองครับพี่  เพราะเตรียมพร้อมเต็มที่นะครับ

ผู้หมวด ใน TAF  ปืนผู้หมวดอยู่ ห้องไหนอะ เมื่อกี้ไปหาดู ไม่เจอครับ

รักษาตัวด้วย  พี่ก็เข้าเวรส่งท้ายปีเก่าพอดี

มันอยู่ ห้องลับ  ครับ  เข้าได้เฉพาะสมาชิก ที่ วมต. อนุญาต นะครับ

ลองส่ง PM ให้โย ดูครับพี่

วิธีป้องกันทาก....

ยาฉุนหรือยาเส้น ที่นำมาใช้มวนบุหรี่ วิธีใช้โดยการนำยาฉุนไปพรมด้วยน้ำจนชื้นหมาดๆ จากนั้นยัดลงในรองเท้า ไม่ต้องมากจนแน่น และในถุงเท้าก็ใส่เพียงนิดหน่อย ให้คลุมทั่วบริเวณผิวหนัง ตามซอกนิ้ว เท้าเท่านี้ก็พอ อีกวิธีหนึ่งก็คือ นำยาฉุนมาขยี้กับน้ำ แล้วนำน้ำที่ได้นี้มาทาตามเท้าให้ทั่วเป็นยากันทาก ได้ดีอีกวิธีหนึ่ง แต่อาจไม่ดีเท่าวิธีแรก เนื่องจากวิธีนี้กลิ่นจะไม่ฉุนแรง จัด และกลิ่นจะเจือจางได้ง่ายกว่า เห็นเเล้วสงสารครับ ไม่อยากให้เสียเลือดมากไปกว่านี้อิอิอิ