อธิบายสั้นๆคือ เรด้าห์ พัลล์ ดอปเปอร์ คือเรด้าห์ชนิดหนึ่งที่ใช้ในปัจจุบัน ที่สามารถ หา คำแหน่ง ทิศทาง และ อัตราเร็วของเป้าหมายครับ
ม้นเองแบ่งเป็น ๒ แบบ คือ แบบ สแกนแบบกลไก (ตัวมันเองจะส่ายหัวไปมาเวลาทำงาน) กับ สแกนแบบ อิเลคทรนิค หรือ เรียกอีกอย่างว่าเฟส อาเรย์ (เวลาทำงานจะอยู่นิ่งๆ)
ซึ่งการ สแกนแบบอิเลคทรอนิค ก้แบ่งเป้น สองแบบคือ แพสสีพ ( พีอีเอสเอ หรือ พีซ่า ) กับ แอคทีพ (เออีเอสเอ หรือ เอซ่า )
พีอีเอสเอ ออกแบบครั้งแรกราวปี ๗๐ ใช้เทคโนโลยี่จากความก้าวหน้าทางอิเลครทรอนิค พวก เจเฟต หรือ มอสเฟต ทำให้ ภาพ เก่าๆของเรด้าห์ที่เราเคยเห็นจานเรด้าห์ กลมๆใหญ่ หมุนรอบตัวเองหมดไป กลายเป้น แท่ง ตั้ง นิ่งเฉยๆครับ สร้างมา ครั้งแรกใช้ความถี่เดียวในการสแกน ครับ
เออีเอสเอ เป็นแบบล่าสุด ใช้ความถื่หลายความถี่ในการใช้งานครับโดยถ้าความถี่ที่กำลังใช้งานอยู่ถุกรบกวนจะปรับไปใช้อีกความถี่หนึ่งทันที ทำให้เรด้าห์แบบนี้มีการแจมมิ่ง ยากมาก ส่วนมากจะใช้กับ อาวุธนำวิถี รุ่นใหม่ๆครับ
ข้างล่างนี้คือรายชื่อเครื่องบินสมัยใหม่ที่ใช้ระบบสแกนแบบอิเลคทรอนิคครับ
ขอบคุณมากๆครับผม เข้าใจว่า AESA จะตรวจจับได้เร็วกว่านะครับ